คิดหลังพวงมาลัย

‘รถช้าชิดซ้าย’ ป้ายจราจรนี้นาน ๆ มีปรากฏผ่านคลองจักษุ

‘ข้างหน้าผิวจราจรชำรุด ระวังอันตราย’ ป้ายแบบนี้มีให้เห็นอยู่ทั่วไป ส่วนใหญ่ตัวป้ายเองก็ชำรุดไปด้วยแล้ว… ก็รีบซ่อมเสียซิ…ไม่อันตราย ไม่เสียเงินทำป้าย ไม่ต้องเสียแรงมาติดตั้งด้วย

 

เมื่อก่อนผมชอบขับรถช่องกลาง รักษาความเร็วปานกลาง เคลื่อนตัวเร็วกว่ารถบรรทุกช่องซ้าย ช้ากว่ารถที่แซงขึ้นขวา

 

มาวันนี้นอกจากตัวผมแล้ว จับสังเกตเห็นผู้คนชอบวิ่งรถช่องขวาสุด วิ่งกันไปเป็นขบวนด้วยความเร็วกลาง ๆ ถ้าข้างหน้าโล่งก็พากันกดฉีดปล่อยเผาผลาญน้ำมัน ถ้าจอแจแน่นหนาก็ชะลอพ่วงแพพ่วงไป ด้วยความรู้สึกปลอดภัย ระวังแต่ทางซ้าย ขวาหายห่วงเพราะเป็นเกาะกลางถนน จะจับจ้องเป็นพิเศษก็เฉพาะมีคันหน้าที่ชะลอตัวกลับรถและรถคันที่รอจะตัดเข้ามาจากอีกฝั่ง

 

ถนนหนทางของเรามีหกช่องทางและมากกว่านี้มานานแล้ว ช่องซ้ายสุดชำรุดทรุดโทรมด้วยมาตรฐานการก่อสร้างและรับน้ำหนักมากกว่าทุกช่อง จนแม้แต่รถบรรทุกก็หลีกเบียดมาใช้ช่องกลาง เผลอ ๆ ขับแซงกันขึ้นช่องขวา ขึ้นแล้วไม่ลงง่าย ๆ ด้วย ทำเอารถวิ่งตามยังกับขบวนแห่กฐิน ทั้งมีรถสี่ล้อหกล้อบรรทุกผลิตผลทางการเกษตรและสินค้าอื่น ๆ ที่ซื้อทางช่องขวาสุดวิ่งยาวตลอดสายสบายใจเฉิบ

 

รถที่ใช้ความเร็วต้องออกแรงแซงซ้ายขึ้นหัวขบวน แล้วปาดขวาเพื่อตัดขึ้นนำหน้ากลุ่ม โฉบสลับซ้ายขวาเช่นนี้ต่อ ๆ ไป บางช่วงต้องฉีกไปแซงซ้ายสุดให้ได้เหยียบยาว ๆ ทนกัดฟันกั้นหายใจไปกับเครื่องยนต์กลไกที่กระแทกกระทั้นผิวขรุขระตกหลุมตกบ่อตามเส้นทาง

 

ในรอบระยะ 5 – 6 ปีมานี้ พิมพ์เขียวทุกโครงการของอภิมหาผู้รับเหมาสร้างถนน คงได้รับการเซ็นอนุมัติจากปลายปากกาทองฝังเพชรของเจ้ากระทรวงทุกแผ่น

 

ถนนบางเส้นสร้างเสร็จมาเป็นปีมีรถวิ่งไม่กี่คัน ถนนหลายเส้นปริมาณการใช้รถยังไม่ถึงร้อยละสี่สิบห้าสิบก็ตัดต้นไม้ใหญ่ที่ให้ความร่มรื่นเพื่อขยายผิวจราจรเป็นหกเป็นแปดช่องทาง ทุกสี่แยกไฟแดงทั่วประเทศก็รื้อสร้างใหม่

 

หน้างานจำนวนมากเปิดมาหลายปียังสร้างไม่เสร็จ ด้วยว่าเป็นผู้รับเหมาช่วงคนท้ายสุด มีงบประมาณที่เหลือจากถูกงาบตามทางมาให้เพียงร้อยละห้าสิบ กำลังแรงงานไม่กี่คน เครื่องมือเครื่องมีไม่กี่ชิ้นแถมโยกกันไปยืมกันมา สัญญาณเตือนอันตรายและป้ายบอกทางแจ้งแสดงไว้อย่างจำกัด

 

และทุกโครงการก่อสร้าง ไม่สนใจไม่เคารพสิทธิ์ประชาชนผู้ใช้บริการ อยากจะกีดอยากจะกั้นอยากจะสั่งเลี่ยงเบี่ยงตรงไหนเวลาใดก็ทำสนองความสะดวกสบายของตน ปล่อยให้รถติดยาวนับสิบกิโลเมตรเพื่อให้รถบดบดอัดดินอยู่คันเดียวก็มี รถราชีวิตชาวบ้านชาวช่องจะพังจะตายจะฉิบหายไม่มีสำนึกรับผิดชอบ มีถนนใหม่หลายเส้นสร้างเสร็จเปิดให้บริการก็ชำรดแล้ว ทั้ง ๆ ที่เครื่องมือก่อสร้างยังเก็บกลับไม่หมด

 

อภิมหาโปรเจทสร้างมอเตอร์เวย์ สร้างทางลอยฟ้า ทางมุดดิน ทางเชื่อมสนามบินต่าง ๆ นานานั้น เราอาจตื่นตาดีใจเห็นถึงความเจริญรุดหน้าทางวัตถุ แต่อย่าลืมว่านั่นคือหนึ่งในการผูกขาดสัมปทาน นั่นคือการลงขันกินรวบประเทศของนายทุนใหญ่.