บทบรรณาธิการ : ฤดูแห่งสีสันและชีวิต

นิตยสาร “ทางอีศาน” ฉบับที่ ๒๔
ปีที่ ๒ ประจำเดือนเมษายน ๒๕๕๗
ฉบับ “ครบรอบ ๒ ปี”

ใครคนใดเข้าใจและใช้ชีวิตได้สอดคล้องกับคนด้วยกัน กับธรรมชาติ และกับสิ่งเหนือธรรมชาติคน ๆ นั้นก็จะมีชีวิตที่สุข สมบูรณ์ และสงบ

ดังความเข้าใจภูเขาของนักเดินป่าที่บอกกล่าวกันมา…

ถ้ามองดูภูเขาแล้วเห็นภูสีเขียวพรืดเป็นเทือกไปทั้งหมด นั่นแสดงว่าเรายังอยู่ห่างภูเขาไกลนัก เดินต่อไปจนเห็นสีใบไม้แตกต่างกัน มีสีเขียวแก่ เขียวอ่อน ครีม นํ้าตาล นํ้าตาลไหม้ แดง กระด่างดำ ฯลฯ เราเข้าใกล้ตีนเขาแล้ว

ธรรมชาติแห่งความเข้าใจนี้ ทำให้กำหนดจังหวะเร็วช้าของก้าวย่าง และการผ่อนสูดลมหายใจเข้า – ออกได้สัมพันธ์กับเป้าหมาย นำมาซึ่งความรื่นรมย์ทุกขณะเดินทาง โดยยังไม่ต้องพูดถึงอารมณ์ความรู้สึกเมื่อพิชิตยอดเขาได้

ดอกจานสีแสดบานช่วงปลายหน้าหนาวต้นฤดูร้อน จับตาจับใจผู้คนยิ่งนัก และหากมองไปให้ทั่วอาณาบริเวณแนวสายตายังมีมวลดอกไม้นานาพันธุ์แย้มบาน

ดอกทองหลางสีแดงเข้ม
ดอกเสลาสีม่วง – ชมพู – ขาว
ดอกจิกสีม่วง – ขาว
ดอกมันปลาสีขาว – ครีม – เหลือง
ดอกปีบทองสีเหลือง – ขาว – ทอง
ดอกติ้วสีขาว
ดอกงิ้วสีแดง
ยังมีกาฬพฤกษ์และกัลปพฤกษ์ สีชมพู – ขาว ฯลฯ ชูช่อดอกอยู่ตามหัวไร่ปลายนาตามป่า ในหมู่บ้านและริมทางสัญจร

นี่คือสัญชาตญาณพืชพันธุ์ยามทิ้งใบ เธอย่อมเร่งผลิดอกสร้างเมล็ดขยายพงศ์เผ่า และยืนหยัดรอหยาดฝนเพื่อป่งใบ

วัฏจักรชีวิตมวลดอกไม้เป็นหนึ่งเดียวและเปลี่ยนแปลงสอดผสานไปกับสรรพสิ่ง สร้างคุณค่าและความงามประดับโลกโดยไม่หวังผลประโยชน์ตอบแทน

Related Posts

เปิดตัวหนังสือ “มหากาพย์ชนชาติไทฯ”
ด อ ก จ า น (Palasha) “เล็บแดงแห่งกามเทพ”…มิ่งไม้มหามงคล
กำเนิดจักรวาล

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com