บทกวี

นิยามนักเดินทาง "ทางอีศาน"ท่องเที่ยวเทียวทาง กายจิตใสสว่างวางมุ่งหวัง เพียรรู้โลกรู้ผู้คนอย่างจริงจัง เพิ่มพลังชีวิตจิตวิญญาณ

มาร่วมกันไล่ล่าฆ่าโควิด ให้พวกมันหมดฤทธิ์เสร็จสิ้นเรื่อง ทุกชีวิตกลับมาเจริญรุ่งเรือง ดาวโลกจรัสเฟื่องเวิ้งจักรวาล

เรื่องราวหลายหลากใครอยากฟัง สายน้ำตารินหลั่งใครอยากรู้ ชีวิตล้วนถูกโปรยตีทุกวันผู้ มายิ้มสู้เดินหน้าฝ่าผองภัย สร้างสายรักใยห่วงพ่วงคิดถึง กระชับความซาบซึ้งคนไกลใกล้ เฝ้าประคองคล้องแขนแนบแน่นไป สานศรัทธายิ่งใหญ่ให้ชีวิต...

เทพเทวาเลาะเหล้น หาหลั่ง รินฝนเปิดป่องแปวนาคา ล่วงบน เบยฟ้าเมฆาทะมึนมั้ว อัวอล - หนเลื่อนคนแนมนำโง่นฝ้า คองถ้า ล่วงธาร

อีกหนึ่งด่านด้าวแดนดง กลางพงไพรเถื่อนเทือกเขา ผู้คนตั้งมั่นภูมิลำเนา ขีดเส้นแหว่งเว้าเข้าครอง ทางเทียวพม่ารามัญ กะเหรี่ยงสัมพันธ์ไทยผอง ค้าขายคู่ศึกปรองดอง ยอกย้อนซ้อนทับนับกาล คือด่านเจดีย์สามองค์ ยังคงเรื่องเก่าเล่าขาน สุดเขตประเทศตำนาน สื่อสารถูกผิดพลิกแพลง หวังแสงศรัทธาปรากฏ สิ้นหมดกดแบ่งแก่งแย่ง พลังปัญญาสำแดง ทุกหัวระแหงแหล่งธรรม.