ศรัทธาประชาชน
บทกวีลงพิมพ์ใน"เนชั่นสุดสัปดาห์" ฉบับวันที่ 3 เมษายน 2558ศ รั ท ธ า ป ร ะ ช า ช นรำลึก 110 ปี กุหลาบ สายประดิษฐ์ - "ศรีบูรพา"(31 มีนาคม 2448 - 16 มิถุนายน 2517)
วรรณคดีและชีวิตสามัญ คือคลังแห่งภาษา
รู้ภาษาหลายภาษาเท่าใดก็ยิ่งดี สมองคนเราคิดจากภาพออกมาเป็น คำศัพท์ คนเรารู้คำศัพท์มากเท่าใด ก็ยิ่งคิดได้มากคิดได้กว้างได้ลึกกว่าคนที่รู้คำศัพท์น้อย อย่านึกว่า การเรียนวิชาภาษาไทย ให้อ่านวรรณกรรม วรรณคดี มาก ๆ มันไม่มีความหมายไร้ประโยชน์ต่อการดำรงชีวิต
ของกินอีสาน ร้านแซบ ๆ
ร้านน้องไอซ์ลาบก้อยแม้จะเป็นร้านเล็ก ๆ แต่เรื่องความสะอาดในการล้างผักสุดยอด วัสดุคัดเลือกดีมาก ขนาดปอดที่ต้มเปื่อยในเมนูต้มแซบ เห็นได้เลยเป็นปอดของวัวที่แข็งแรง ไร้จุดด่างดำ กลืนลงคอไม่ต้องกระเดือกพร้อมกับคิดไปต่าง ๆ นานา รสชาติของกินแทบทุกจานผ่าน จึงเห็นผู้คนเต็มร้านเกือบทุกวันในตอนเที่ยงส่วนใหญ่จะเป็นข้าราชการครู ทั้งครูน้อยครูใหญ่เพียบ
จากกรรมกรสู่คอลัมนิสต์ นักเขียน ป.๔ “เสรี ทัศนศิลป์”
เขาบอกอย่างไม่เคยอายใครว่า เขาจบการศึกษาเพียงแค่ชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔ จากบ้านเกิดอำเภอเกษตรวิสัย จังหวัดร้อยเอ็ด จับพลัดจับผลูเข้ามาเป็นกรรมกรลูกจ้างในโรงงานรองเท้า และขยับฐานะเป็นเจ้าของธุรกิจ ปัจจุบันเขามีโรงงานทำรองเท้าเล็ก ๆ แบบอุตสาหกรรมในครอบครัวเป็นของตัวเอง มีลูกน้องบริวารร่วมงานกว่า ๒๐ ชีวิต และลูก ๆ อีก ๒ คน ที่ต้องดูแลร่วมกันกับภรรยา
Visions for Mo Lam in Mainland Southeast Asia : การก้าวข้ามพรมแดนทางวัฒนธรรมดนตรี
In the old days music of Isan or Northeast Thailand was rarely known or appreciated by outsiders. It was considered an inferior music; the musicians and singers (molam) were looked down by people or musicians of other cultures. The Isan people themselves, especially educated people---college students and professors, also felt insecure in their arts.
สายธาร นิทานอีสาน
นิทานเป็นส่วนหนึ่งในการสะท้อนชีวิต ค่านิยม และความเชื่อของผู้คนในสังคม เป็นเรื่องราวที่ผู้คนบอกเล่าสืบต่อกัน จากรุ่นปู่สู่รุ่นพ่อ จากรุ่นพ่อสู่รุ่นลูก รุ่นหลาน สืบสานกันไปเรื่อย ๆ แฝงคำสอนใจ แฝงบทเรียนเป็นเสมือนมรดกตกทอดของแต่ละสังคม ภาคอีสานมีนิทาน ตำนานมากมายหลากหลายประเภททั้งนิทานชาดก นิทานกลอนลำ นิทานก้อม ซึ่งส่วนมากเล่ากันมาแบบปากต่อปาก (มุขปาฐะ)