รชตะ กาญจนสุนทร “ผู้สัมผัสได้ถึงแสงเงาชีวิต”
ความรู้สึกต่อธรรมชาติ แสงเงาต้นไม้สะท้อนผิวน้ำและวัชพืชตามธรรมชาติ แสดงในมุมมอง เงาสะท้อนบนผิวน้ำและซากใบไม้ในธรรมชาติที่มีรูปร่างรูปทรงอิสระ
ส่อแส่
ส่อแส่   เขาข่าวข้อ   ไขป่องแปวเหิน
 ความเป็นไป    ป่วยปูมเปิงบ้าน
ขุนแข็ง  มาปัวปิ้น  ฝนยาทาใส่
พยาธิ  หยังซ่างดื้อ  คีงไข้ไข่บวม ตื่มแล้ว
เรื่องเล่าชุดพ่อเฒ่ากับลูกเขย : ติดตาม
บักผองมันก็สั่งก๋วยเตี๋ยวเนื้อลูกชิ้นเส้นเล็กมา ๒ ชาม ไม่นานเกินรอก๋วยเตี๋ยวก็มาวางอยู่ตรงหน้า บักผองมันจัดช้อนกับตะเกียบยื่นให้พ่อเฒ่าพุฒิ“พ่อใช้ตะเกียบเป็นหือบ่?” บักผองถาม“บ่ถนัดป๋านได๋ว่ะ!” พ่อเฒ่าพุฒิว่า“ต้องลอง! เข้ามาเมืองมันต้องทันสมัย!”
ฉันรักเธอ
เธอกอดเขาแน่น
เขา. ยังไม่ถึงเวลา
เธอ. เมล็ดพันธุ์ที่ดีเพาะชำเมื่อไหร่ก็ได้เขา. การเพาะปลูกก็ต้องแล้วแต่ฤดูกาลอันเหมาะสม
ปักหลักให้แน่น แก่นต้องมี
ท่ามกลางสังคมแสงสีเมืองใหญ่ ภาคส่วนอุตสาหกรรม ธุรกิจท่องเที่ยวบริการ ฯลฯ ที่มีเครื่องมืออุปกรณ์และการสื่อสารล้ำสมัย บันดาลให้กิจการการค้าขายเกิดดอกผลกำไรงาม แต่ในภาคส่วนการเกษตร ชีวิตชุมชนคนหมู่บ้านที่เปรียบดั่งกระดูกสันหลังประเทศ กลับไม่อาจหยัดยืนตรงให้คงมั่น ยิ่งนับวันยิ่งไร้หลักไร้แก่น ไร้ความคิดฝันจินตนาการ
 
 




