พร้อมสรรพรับปีใหม่ ๒๕๕๗
๏ พ้นผ่านฉนำหนึ่งสติพึงคะนึงเห็นเดือนปีกระชากเช่นก็จะลากสกานกลาย
มงคลนิมิต สู่จิตทรรศน์ “ศตวรรษิกชน”
ณ วารกาลเถลิงศกใหม่ พุทธศักราช ๒๕๕๗ นี้ ขออำนวยพรดลบันดาลผู้อ่านทุกท่านได้บริบูรณ์ด้วยสุขสนุก สุขสบาย สุขสว่าง สุขสงบ สุขสง่า สุข เท่าทัน และอายุมั่นขวัญเพริศพร้อยเป็นร้อยปี กันอย่างถ้วนหน้าสืบไป องค์การสหประชาชาติได้นิยามไว้ว่า ประเทศใดที่มีประชากรอายุ ๖๐ ปีขึ้นไปในสัดส่วนร้อยละ ๑๐ หรืออายุ ๖๕ ปีขึ้นไป เกินร้อยละ ๗ ของจำนวนประชากรทั้งหมด ถือว่าประเทศนั้นได้ก้าวสู่สังคมผู้สูงอายุ
ปฏิญาณสหาย : รำลึกวีรชนอีสานใต้
ที่ที่มีเพื่อนมีญาติมิตร มีเลือดเนื้อชีวิตยิ่งใหญ่ เก็บฝังอดีตไว้ในดวงใจ หว่านฝันเราไปให้ผลิบาน... อนุสรณ์สถานฯทั่วไทถิ่น เทิดชีวินลูกไทยใจห้าวหาญ เสริมความรักพร้อมพรักอุดมการณ์ ปฏิญาณแห่งสหายอุทิศพลี เสียสละสูงสุดเพื่อชาติ องอาจไม่กลัวตายไม่ถอยหนี ซื่อสัตย์พิทักษ์ประชาชี สังคมใหม่บังเกิดมีปรีด์เปรม... ที่ที่มีเพื่อนมีญาติมิตร มีเลือดเนื้อชีวิตยิ่งใหญ่ เก็บฝังอดีตไว้ในดวงใจ หว่านฝันเราไปให้งอกงาม
บทร้อยกรองของ พระอุบาลีคุณูปมาจารย์ 45 – 48
๔๕. ประเทศใดราชาอามาตย์ คนฉลาดยศยิ่งเสมอกัน มีมะหันต์เหลือหลายในเขต ในประเทศเมืองบ้านแห่งใด เป็นนิสัยมานะกระด้าง มักอวดอ้างบ่เชื่อคำกัน เกิดฆ่าฟันผิดเถียงหาเหตุ ในประเทศเมืองนั้นส่วยแหลม ๔๖. อุปมาดอกบัวในนํ้า ขึ้นบ่ได้อาทิตย์ ๗ ดวง บ้านเมืองหลวงอาชญามีมาก แสนลำบากไพร่ฟ้าจิบหาย
บทกวี : สินค้าคน
ฉบงง ๑๖ ๐ นั่งนึกนอนนึกตรึกตรอง เฝ้าชะแง้แลมอง เห็นช่องสังคมล่มสลาย ๐ ทำไมคนเรามากราย ตะเกียกตะกาย มุ่งแต่ละโมบคว้าหาทรัพย์ ๐ ทุกวันมิเว้นเห็นขยับ เก็บเงินทองนับ ลำดับความเป็นเศรษฐี ๐ สังคมกลุ่มชนอันมี ข้าราชการที่ดี ประเภททวยชนพลเรือน...
จดหมาย จากผู้อ่านทางอีศานฉบับที่ 20
“วีรบุรุษตีนเปล่า” เปลวแดดเผาแผดกล้า....ดุ่มเดินฝ่าท้าแดดฝน ตีน “กู” สู้สุดทน....แม้ ”กู” จนใช่กูเกรง ใครเห็นเป็นหยามเหยียด....พูดส่อเสียดเบียดข่มเหง หอบลูกผูกกระเตง....หมายรีบเร่งล่วงสู่เมือง นั่งรถเขามองหน้า....เขาถามหาค่าเงินเฟื้อง เพราะจนจึงขัดเคือง....ถูกเสือกไสไล่สาปส่ง ลูกน้อยคราวเกิดมา...สองดวงตามมันมืดลง ใจแทบแหลกเป็นผง....นํ้าตาร่วงทวงถามฟ้า เร่งรัดทำงานหนัก....มิรู้จักพักกายา