กลัวผอม
คำว่า “กรรมพันธุ์” ในพจนานุกรมกำหนดความหมายว่า
“ถ้าเป็นคำนามหมายถึงลักษณะนิสัยตลอดจนโรค หรือความวิกลวิการบางอย่างที่ลูกหลานสืบมาจากพ่อแม่”
ยายตุ้ยเมียพ่อเฒ่าหยอง น่าจะเข้าข่ายตามกรรมพันธุ์ เพราะแกอ้วน และลูกสาวแกทุกคนอ้วนเหมือนกันหมด แม้ว่าจะควบคุมอาหาร ออกกำลังกาย หรือกินยาลดความอ้วนบ้าง ความอ้วนก็ไม่ลดลงสักเท่าใดนัก พอกินอาหารตามที่ปากอยากจะกินก็อ้วนขึ้นเหมือนเดิม
บักสอนมันเกิดรักชอบพอกับสาวกองลูกสาวพ่อเฒ่าหยองกับแม่เฒ่าตุ้ย แม้ว่าสาวกองจะอ้วนไปหน่อย บักสอนก็ไม่รังเกียจ มันกลับคิดว่า “หุ่นแบบนี้แหละ มันเต็มไม้เต็มมือดี” มันถือว่าจิตใจสำคัญกว่าหุ่น แม้หุ่นจะเข้าประเภท “อ้วนสั้น สันหนา” ก็ไม่ถือสา ข้าจะรักของข้าใครจะทำไม?
เมื่อได้ลูกสาวพ่อเฒ่าหยองมาเป็นภรรยาแล้ว ก็มีคนมาแนะนำบักสอนว่าเดี๋ยวนี้เขามีวิธีการลดหุ่นหลายวิธี ทั้งด้านการควบคุมอาหารบ้างก็มีนายแพทย์ผู้เชี่ยวชาญรักษาโรคอ้วนได้บักสอนก็พำเมียไปบำบัดรักษาตามที่เพื่อนแนะนำก็ได้ผลดีเกินคาด หุ่นสาวกองเมียบักสอนดูผอมลง หุ่นก็ดีขึ้นตามลำดับจนไม่น่าเชื่อ เมื่อสาวกองเดินไปไหนมาไหน เพื่อน ๆ มักจะทักทายว่าหุ่นดีขึ้น ไปรักษายังไง จะได้ไปรักษาโรคอ้วนบ้าง บักสอนมันก็รู้สึกสบายอกสบายใจที่เห็นคนชื่นชมเมียมันว่า เมียมันสวยขึ้น เมื่อบักสอนเห็นแม่เฒ่าตุ้ยยังอ้วนอยู่ ก็เลยแนะนำแม่ยายให้ไปรักษาบ้าง
“แม่เฒ่าตุ้ย เจ้าก็อย่าปล่อยตัวให้ตุ้ยหลายเดี๋ยวนี้หมอรักษาโรคอ้วนมีแล้วเด้อ ไปเบิ่งหุ่นลูกสาวเจ้าแหน่ หุ่นปานนางงามเด้อ สิบอกให่!” บักสอนคุยอวดแม่เฒ่าของมัน
เมื่อได้ยินบักสอนอวดอ้างเมียมันว่าหุ่นปานนางงาม ตอนแรกแม่เฒ่าตุ้ยไม่เชื่อ แต่เมื่อได้เห็นลูกสาวของตนหุ่นดีขึ้น ก็เลยอยากไปหาหมอให้ช่วยรักษาบ้าง
“เฒ่าหยอง ข้อยสิไปรักษาโรคอ้วนเด้อข่อยเห็นอีนางกองลูกสาวเฮามันไปรักษา หุ่นดีขึ้นผิดหูผิดตาอีหลีเลย”
“ค่ารักษาแพงหลายบ่?” พ่อเฒ่าหยองถาม
“บ่แพง บักสอนมันว่า แต่เฮาก่ะควบคุมอาหารอีกทางหนึ่งด้วย!” แม่เฒ่าตุ้ยว่า
“บักสอนมันพาเมียมันไปรักษาติ่! เดี๋ยวค่อยสิไปถามรายละเอียดกับบักสอนเบิ่งสาก่อน!” พ่อเฒ่าหยองบอก
และแล้วพ่อเฒ่าหยองก็ไปหาบักสอนผู้เป็นลูกเขย
“สอน พ่อถามแหน่ โต๋พาเมียโต๋ไปรักษาโรคอ้วนได้ผลดีอีหลีติ่!”
“ก็ดีอยู่แหละพ่อ แต่ทุกอย่างมันก็มีข้อดีข้อเสีย” บักสอนว่า
พ่อเฒ่าหยองได้ยินก็ชักจะสงสัย จึงย้อนถามบักสอน
“ข้อดี ข้อเสียยังไงวะ?”
“ข้อดีคือ หุ่นผอมลงดูดีขึ้น แต่ข้อเสียเครื่องเพศ ก่ะจ่อยลงนำ”
พ่อเฒ่าหยองเริ่มคิด กลับไปบอกแม่เฒ่าตุ้ย “สาวตุ้ย! บ่ต้องไปลดความอ้วนหรอก! ถ้า
หุ่นเจ้าจ่อยลง ของเจ้าก่ะสิจ่อยลงนำแหละ!”
“นิ้งโหน่ง” : ลายเส้น
