สาส์นจาก “ทางอีศาน” – ติดอาวุธทางปัญญา
ตั้งแต่โควิดสิบเก้าเริ่มระบาด องค์กรสายส่งปิดกิจการ ร้านค้าก็ทยอยหยุดธุรกรรม นิตยสารรายเดือน “ทางอีศาน” จึงต้องระงับการขายตามร้านค้าปลีก จัดพิมพ์เฉพาะสมาชิกและคำสั่งซื้อตรงจากแฟน ๆ ทั่วประเทศตั้งแต่ ฉบับ ๙๖ เดือนเมษายน ๒๕๖๒ และได้ลดจำนวนหน้าลงจาก ๑๖๐ หน้า เหลือ ๑๒๘ หน้า หน้าสี่สีที่มี ๔๘ หน้าก็ปรับเป็นขาวดำทั้งหมด
กำลังใจให้นักสู้คนรากหญ้า
มอบนิตยสารทางอีศาน และหนังสือในเครือบริษัทชนนิยม ให้ห้องสมุดวิทยาลัยเทคโนโลยียางตลาด อ.ยางตลาด จ.กาฬสินธุ์
ชีวิตคนนา
ชีวิตคนนา
เริ่มด้วยจ้างควายเหล็กมาไถ-คาดและมอบ
ในอัตราไร่ละ 600 บาท
ทำไมคนต้องมีรากเหง้า
ทำไมการพบ 215 ร่างเด็กใต้บริเวณโรงเรียนประจำทางตะวันตกของแคนาดาจึงเป็นเรื่องใหญ่ ที่นายกรัฐมนตรีทรูโดบอกว่า “เป็นข่าวเศร้าที่ทำให้หัวใจสลาย เป็นประวัติศาสตร์ที่มืดมิดของแคนาดา”
ฟ้ า ง า ม
....ฟ้าหมู่บ้านงดงามสีครามไสว
....ฤดูกาลบันดาลใจให้ใฝ่ฝัน
....พลังรากหญ้าดั่งของขวัญกำนัล
....อิ่มอุ่นสุขมีแบ่งปันนั้นมือเรา
ปรากฏการณ์ลุงพล (๒)
กรณีลุงพลเป็นวัฒนธรรมชาวบ้าน “เก่าแต่ใหม่” เพราะเดิมทีแต่ไหนแต่ไรก็มีวัฒนธรรมเช่นนี้ในสังคม เกิด “กระแส” ไม่ว่าข่าวลือข่าวจริงที่แพร่กระจายไปอย่างรวดเร็ว บางกระแสทำให้เกิดผู้ดีผู้ร้าย เกิด “ฮีโร่” เกิด “ไอดอล” หรือเกิด “ฆาตรกร” ที่สังคมด่วนตัดสินเป็นศาลเตี้ยเสียเอง กรณีลุงพลเป็นทั้งสองอย่าง