บันทึกการเดินทางในลาว ครั้งยังเป็นภาคอีสาน : เอเจียน แอมอนิเย ตอนที่ 4

กระทั่งเดินทางมาถึงเมืองหนองหาน ซึ่งมีกำแพงรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าล้มอรอบ 2 ชั้น เป็นกำแพงดินสูงกั้นรั้วไม้ไผ่หนาทึบ แต่ไม่มีคูเมือง กำแพงด้านนอกยาว 1,200 เมตร กว้าง 10 เมตร สูง 4 เมตร อีกกำแพงหนึ่งอยู่ห่างกันประมาณ 40 เมตร มีทางเข้าทางเดียวที่ด้านตะวันออกเมือง มีกระท่อม 150-200 หลัง พวกชาวบ้านดื่มน้ำจากบ่อหรืออ่างน้ำที่ขุด (น้ำส่าง) มีวัด 2 วัด พระสงฆ์ 30 กว่ารูป เจ้าเมืองหนองหานปัจจุบันเป็นคนที่ 5

เที่ยวจิม ทอมป์สัน ฟาร์ม

บนพื้นที่ร่วมร้อยไร่ที่จัดสรรสำหรับต้อนรับนักท่องเที่ยว นอกจากสัมผัสรับรู้พื้นฐานกิจการเพื่อผลิตภัณฑ์ไหมไทย พืชผักน่ากิน ดอกไม้งาม สถาปัตยกรรมเด่น ฯลฯ แล้ว ยังมีหมู่บ้านอีสาน ประกอบด้วยการอนุรักษ์เรือนไม้อายุนับร้อย ๆ ปีจำนวนมาก มีการถ่ายทอดวัฒนธรรมอารยธรรมคนบนที่ราบสูงทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทยไว้อย่างสมภาคภูมิ โดยในแต่ละปีจะมีการกำหนดแก่นแกนหลักของงาน แล้วทุกตารางนิ้วบนผืนดินงามน้ำชุ่มก็ประดิษฐ์ปลูกสร้างสรรค์สิ่งต่าง ๆ ขึ้น

ฮูปแต้มวัดบ้านประตูชัย

ฮูปแต้มผนังด้านนอก ผนังสกัดหน้าชั้นในด้านนอก เขียนเรื่องเวสสันดรชาดก เริ่มตั้งแต่กัณฑ์วนประเวศน์ ไปจบเรื่องที่ผนังรี (ด้านทาง ยาว) ด้านนอกทางทิศเหนือ
WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com