เมล็ดพันธุ์วรรรณกรรม
กวี : เด็กชายพีระภัทร จำปาน้อย ชั้น ม.3 หนึ่งในสิบตัวแทนนักเรียนจากโรงเรียนนาสีนวนพิทยาสรรค์ อ.กันทรวิชัย จ.มหาสารคาม เข้าร่วมกิจกรรมค่าย”จุดประกายความใฝ่ฝัน เพาะเมล็ดพันธุ์วรรณกรรม” รุ่นที่ 48 ที่โรงเรียนเมืองเตาวิทยาคม อ.พยัคฆภูมิพิสัย ซึ่งจัดโดย อบจ.มหาสารคาม และกองทุนศิลปินครูบ้านป่า สลา คุณวุฒิ
สำนวนกลอนดี ความรู้ความคิดดี วิทยากรหายสงสัยเมื่อทราบว่าคุณครูเพ็ญศรี กานุมาร ครูสอนวิทยาศาสตร์-นักอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม เป็นผู้ดูแลศิษย์
เที่ยวไปตามความ (ใฝ่) ฝัน – ๑
ระหว่างบ้านทางแบ่งไปหลักซาว รถแล่นบนยอดเขาขึ้นลง และข้างทางเป็นภูเขาใหญ่น้อยสวยงามจนไม่สามารถหาคำใด ๆ มาบรรยายได้...ไพรพฤกษ์เมืองลาวนี้อุดมสมบูรณ์ทำให้มีสายน้ำซับ น้ำตกและกระแสธารตลอดเส้นทางที่ผ่านเป็นระยะ ๆ
ฝันเห็นไก่ แปลเป็นเลข ๐๒
หลาน... “พ่อใหญ่ ข้อยฝันว่าได้กินต้มไก่เจ้าลองแปลเบิ่ง เจ้าว่ามันสิออกเลขได๋...”พ่อใหญ่... “กูว่า ไก่นี่ มันต้องแปลเป็น ๐๒ หรือ ๒๐ นี่หละบักทิด”หลาน... “เป็นหยังจั่งเป็น ๐๒ หรือ ๒๐ ไก่นี่ข่อยว่าต้อง ๙ ได๋”พ่อใหญ่... “ไผบอกมึง บักผีบ้า ไก่นี่บ่มีเป็นอย่างอื่น ๐๒ หรือ ๒๐ ท่อนั้น มึงเชื่อกู”
สายแนนอุษาคเนย์
นํ้าเต้าปุ้งผุดจากซากควายเขาลู่ ฝูงคนหมู่อาศัยได้อุปถัมภ์ ปู่ลางเซิงขุนคานซีเจาะนำ ได้ป่องเกิดอยู่กํ้าเมืองลุ่มเพียง นํ้าเต้าปุ้งควํ่าหงายกายเพศแม่ ยามครรภ์แก่กลมใหญ่ใครจะเถียง ภูมิปัญญาบรรพชนคนเทียบเคียง จึงเรียบเรียงนิทานตำนานมา
นวนิยาย: กาบแก้วบัวบาน (๗)
เขาเห็นตัวเองและเวียงจันทราเดินเคียงคู่เลียบเลาะน่านน้ำ ทรายเนียนขาวระยิบวาวอยู่ใต้แสงแดดอ่อน น้ำเซาะหินระคนจักจั่นร้องระงมป่าใจสองดวงหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว ทั้งใกล้ชิดทั้งผูกพันทะลุทะลวงสู่ความดื่มด่ำ ลืมรอยยิ้มและท่วงท่ารำของหญิงสาวชุดดำ ลืมคำมั่นสัญญาที่เคยให้เจ้าฟ้าคำหยาด ลืมคำสาบานในพิธีดื่มน้ำสวามิภักดิ์ ลืมคำพูดของหลวงพ่อและชายชุดขาวลืมกระทั่งความคิดจะกลับบ้าน เวียงจันทราเท่านั้นสงบนิ่งอยู่ในใจ
ตามรอยพลพรรคเสรีไทย ที่บ้านนาผาง อ.ภูพาน จ.สกลนคร
ยายชีแก้ว ซีด้าม เล่าเรื่องขุนพลภูพาน ว่า... พ่อแม่ท่านไปพบรักกันที่บ้านนาหว้า-นาคอย ท่านเกิดมาได้ 4 ขวบ พ่อแม่ก็ย้ายกลับมาที่บ้านผางาม ครั้งกระโน้นอยู่กันในป่าในดอน 3-4 ครอบครัว ทำนา 2-3 ไร่ หากินกลอยกินมัน พลพรรคครูเตียงมีเป็นกองร้อยกองพัน มีอาวุธ กระจายกำลังกันอยู่ตามตีนภู มาอยู่กันไม่ถึงเดือน ย้ายไปย้ายมา ยายชีแก้วเคยหาบผักหาบเหล้าไปขายให้ ครูเตียงเคยขี่ม้าเข้ามาในหมู่บ้านมาคนเดียว ชอบเหล้าไห เหล้าขี้แกลบ