ทุ่งข้าวสีเหลืองทองท้องทุ่งข้าว นกสีขาวพราวพร่างระหว่างฝัน ดินกับฟ้านากับน้ำ ดวงตะวัน เฉดสีสันหลากหลายระบายงาม

ประดับแล้วประกายไฟประโลมไล้ ณ เวที กระโจนจิกจะโจมตีก็ผู้กล้าประดากล จะกุมเสกตระกองกำจะร่ายรำทะมึนมนตร์ และคลังห้องจะล่องหนมลายลับไปกับตา

รู้จักสาวอีศานก็หลายคน แต่สาวอีศานที่เป็นศิลปิน รู้จักไม่กี่คน หนึ่งในที่รู้จักและชื่นชมคนหนึ่ง เป็นสาวอีศานที่ขยันเขียน

โอนอ...สารนี้ชื่อว่าพิศวาสแหน้น     หนักเกิ่งธรณีขังขอด สุดวิญญาณ     โฮบโฮมคุงฟ้าเป็นรหัสแจ้ง      จักรวาลหมั่นแก่นความฮักยังแน่นแฟ้น     บ่มีมื้อสิโค่นคลอน ได้แล้ว

“คันสิไปเมือหน้าให้เหลียวหลังคืนเบิ่ง มันมะลึดทึดเท่าเซาก่อนซุฟ่าวไป เดินทางไก๋ให้เหลียวหลังแลหน่า ฟ้าฮั่มฮ้องน้องผัดยังคาแอ๋ว”