(กลอนไขผญา) ลิง
“ลิงต่อลิงชิงกันขึ้นไม้ บัดสิได้ แม่นบักโกกนาโถ”
๏ ลิงต่อลิงชิงกันขึ้นต้นไม้ อันมีผลพวงใหญ่ให้ยื้อแย่ง
ลิงทั้งหลายป่ายโหนโผนสำแดง โดยออกแรงแข่งกันตะเกียกตะกาย
๏ มันช่วยกันฉุดดึงตัวถึงก่อน ให้ตกต้นไม้ตอนแตะเป้าหมาย
ตัวน้อยกัดตัวใหญ่ไม่กลัวตาย ตัวใหญ่ป่ายปีนต่อไม่รอรี
๏ ลูกตัวเล็กเกาะหลังแม่บังคับ เร็วแม่เร็วรีบจับลูกไม้นี่
เดี๋ยวตัวอื่นเด็ดหมดอดพอดี ผลไม้มีพวงเดียวให้เหนี่ยวดึง
๏ ลิงยื่นมือยื้อยุดฉุดกันไว้ มิให้ปลิดผลไม้ไขว่คว้าถึง
มันทะเลาะทุ่มเถียงเสียงเอ็ดอึง แยกเขี้ยวขึ้งโกรธกัดฟัดกันเอง
๏ ถึงขั้นเปิดยุทธการสะท้านภพ บนคาคบไม้ใหญ่ใจร้อนเร่ง
ทั้งตัวเล็กตัวใหญ่ไม่กลัวเกรง ล้วนนักเลงโรมรันเข้าพันตู
๏ ต้นไม่ใหญ่ไหวสั่นลูกพลันร่วง หล่นทั้งพวงหนีจ๋อที่ต่อสู้
“โกกนาโถ” หลบมุมซุ่มรอดู ผลไม้พรูหล่นมามันคว้าเอา
๏ กลืนทั้งพวงกินทั้งเม็ดแล้วเช็ดปาก พลางหัวเราะเอิ้กอ้ากอิ่มอกเฒ่า
“กูก็เพียงลิงแก่แค่สะกิดสะเกา เด็กเด็กเขาก็ออกแรงแย่งให้กิน”
