กลับจากอบรม
พ่อเฒ่าขําเป็นพ่อหม้ายเมียตายมาหลายปีแล้ว อาศัยอยู่กับลูกสาวลูกเขย ลูกเขยของพ่อเฒ่าขำชื่อสุพิศ เป็นศึกษานิเทศก์สำนักงานเขตพื้นทื่การศึกษามีหน้าที่รับผิดชอบกำกับดูแลการดำเนินการทางการเรียนการสอนของครูในโรงเรียน นอกจากนั้นศึกษานิเทศก์ต้องไปอบรมสัมมนาเกี่ยวกับการดําเนินงานโครงการต่าง ๆ อยู่เป็นประจํา บางโครงการต้องไปอบรมอยู่ต่างจังหวัดแต่ละโครงการก็ใช้เวลาหลายวัน ในช่วงเวลาที่สุพิศไปอบรมหลายวัน พ่อเฒ่าขําก็อยู่บ้านเป็นเพื่อนลูกสาว สุพิศก็โทรศพท์คุยกับภรรยาอยู่เป็นประจำ เนื่องจากยุคนี้เทคโนโลยีมันเอื้อให้ความสะดวกสบายด้วยประการทั้งปวง พ่อเฒ่าขําแกภูมิใจมากที่ได้ลูกเขยเป็นศึกษานิเทศก์เป็นข้าราชการที่มีตําแหน่งยศสูง พอเชิดหน้าชูตาให้พ่อเฒ่าขํามีศักดิ์ศรีขึ้นบ้าง
สุพิศเดินทางไปสัมมนาอยู่ต่างจังหวัด คราวนี้ใช้เวลาอบรม ๕ วัน มันเป็นช่วงเวลาที่ยาวนานพอสมควรยิ่งเป็นช่วงปลายฝนต้นหนาว เมื่อผัวเมียอยู่ห่างกันก็ย่อมคึดฮอดกันเป็นธรรมดา จึงอาศัยโทรศัพท์คุยกันทุกเช้า-เย็น เมื่อได้ยินเสียงพูดต่อปากต่อหูมันก็เหมือนอยู่ใกล้ชิดกัน เหมือนอยู่บ้านด้วยกัน แม้อยู่ต่างจังหวัด สุพิศก็ไม่เคยนอกลู่นอกทาง ซื่อสัตย์ต่อลูกเมียจนถือเป็นแบบอย่างได้
ใกล้วันปิดการอบรมแล้ว สุพิศดีใจจะได้กลับบ้าน ไปอยู่กับเมีย ด้วยความคึดฮอด สุพิศวางแผนโดยได้ข้อคิดจากโครงการที่ไปเข้าอบรมคือ “ผู้นําการเปลี่ยนแปลง” จงโทรบอกเมียรักว่า ถ้าข้อยกลับไปถึงบ้าน เจ้าจะต้องทําทีเป็นปวดหัวเป็นไข้แทบเดินไม่ไหวเลยนะ ส่วนข้อยจะทําทีปวดท้องอย่างรุนแรง เนื่องจากกินอาหารแสลงมาจากที่อบรม จะได้ให้พ่อเฒ่าไปซื้อยาที่บ้านเหนือ! แล้วเราจะอยู่ลําพังกันสองคน ผู้เป็นเมียก็เห็นด้วยกับแผนอันแยบยลของคนมีหัวระดับศึกษานิเทศก์!
เมื่อสุพิศกลับถึงบ้านในช่วงบ่าย ลงจากรถเมียรักก็ออกไปรับกระเป๋า พร้อมกับบ่นเป็นไข้ปวดหัวอย่างแรง พ่อเฒ่าขําก็ได้ยินลูกสาวบ่นปวดหัวมาก่อนหน้านั้นแล้ว และพ่อเฒ่าขําก็ได้ยินสุพิศผู้เป็นลูกเขยร้องบอกเมียอีกว่าปวดท้องอย่างแรง น่าจะเป็นเพราะกินอาหารแสลงมาจากที่อบรม ยาในบ้านก็ไม่มี เห็นทีต้องวานพ่อเฒ่าไปซื้อยาให้ซะแล้ว…พ่อเฒ่าขําอาสาไปซื้อยาที่ร้านขายยาอยู่บ้านเหนือแม้ไกลหน่อยก็ต้องไป เพื่อลูกสาวและลูกเขยจะได้หายจากการป่วย เมื่อเอาเงินค่ายาให้พ่อเฒ่าแล้ว พ่อเฒ่าขําก็ลงจากเฮือนไป
สองผัวเมียอยู่บ้านตามลำพังยิ้มร่าโผเข้าหากัน อาการปวดท้องปวดหัวหายไปสิ้น !
“เผื่อพ่อเฒ่าสิกลับมาฮอดบ้าน เฮาก่ะเรียบร้อยแล้ว !” สุพิศว่า พร้อมกับหอมแก้มเมียรักบนเก้าอี้รับแขกในบ้าน แต่หารู้ไม่ว่า พ่อเฒ่าขําแกเป็นคนห่วงลูกสาวกับลูกเขยมาก แกวิ่งไปร้านขายยาด้วยความรีบเร่ง แล้วรีบกลับมาบ้าน ถึงบ้านไวเกินคาดคิด ! พอถึงบ้านขณะยังเหนื่อยหอบอยู่พ่อเฒ่าขำได้ยินเสียงลูกสาวกับลูกเขยพากันหัวร่อระริกระรี้ออดอ้อน แกมองไปที่ห้องรับแขกเห็นลูกทั้งสองพลอดรักกันอย่างมีความสุข ! ไม่สนใจว่าพ่อเฒ่าผู้ไปซื้อยากลับมาหรือยัง พ่อเฒ่าขำค่อย ๆ เดินออกจากเฮือนหันหน้าออกมานอกบ้าน บังเอิญ ! แกเห็นหมาสองตัวกําลังผสมพันธุ์กัน ยังติดกันอยู่เลย!
พ่อเฒ่าขําแกก็ขําสมชื่อ ร้องไปยังหมาสองตัวนั้นว่า
“เฮ้ย ! ไอ้หมาสองตัวนี่ มึงก็กลับมาจากอบรมเหมือนกันเรอะ ?
***
คอลัมน์ เรื่องเล่าชุดพ่อเฒ่ากับลูกเขย นิตยสารทางอีศาน ปีที่ ๓ ฉบับที่ ๓๑ | พฤศจิกายน ๒๕๕๗
.
ราคาเล่มละ ๑๐๐ บาท
สมัครสมาชิก ครึ่งปี ๖๐๐ บาท
หนึ่งปี ๑,๑๐๐ บาท
ตลอดชีพ ๙,๕๐๐ บาท (ได้รับหนังสือย้อนหลัง)
.
สั่งซื้อ// ชำระเงิน // สอบถามเพิ่มเติม ได้ทาง
inbox หนังสืออีศาน m.me/166200246799901
line id : @chonniyom (มี@) คลิก https://lin.ee/amxqtvW
อีบุค ที่ www.mebmarket.com
โทร. 086-378-2516
บริษัท ทางอีศาน จำกัด
244/539 รามอินทราซอย 5 แขวงอนุสาวรีย์ เขตบางเขน กทม. 10220
