ภาพของเพื่อนเลือนหายจากท้ายสวน
วันที่หวนคืนย้อนสู่ร้อนหนาว
เคยฝันกันไว้ว่าจะคว้าดาว
ครั้งเมื่อคราวคบหาประสาจน
.
ได้รับรู้เรื่องราวข่าวคราวบ้าง
วันเธอย่างอยู่กับความสับสน
กี่ครั้งที่ล้มลุกและทุกข์ทน
เคยพร่ำบ่นให้ฟังทุกครั้งมา
.
จนเมื่อความพ่ายแพ้แผ่ขยาย
ฝันหล่นหายไปจนเกินค้นหา
ถูกความเศร้าเข้ากุมมุมชะตา
เธอเล่าว่ามืดมนจนถอดใจ
.
ฉันได้แต่นิ่งฟังอย่างหวังดี
กับวิถีที่เธอนั้นเผลอใฝ่
อยู่กับมุมรุ่มร้อนของฟอนไฟ
เกินจะไปเอ่ยทักหรือตักเตือน
.
ว่าในความรุ่งเรืองของเมืองนั้น
กระชากฝันของใครทิ้งไว้เกลื่อน
เธอค้นหาอยู่เช่นนี้กี่ปีเดือน
จนคำเพื่อนเลือนหายไม่รู้ตัว
.
เหลือแต่ฝันแสนสวยที่ป่วยไข้
อยู่ในเมืองกว้างใหญ่ไฟสลัว
มีแต่ภาพลวงตาที่น่ากลัว
รอยยิ้มหัวที่แสดงล้วนแกล้งทำ
.
ภาพของเพื่อนเลือนหายจากท้ายสวน
เคยชี้ชวนกันชมสายลมร่ำ
เถอะผละทิ้งทางที่เป็นสีดำ
กลับมาย่ำสวนขวัญที่บ้านเรา
