กาพย์ไขผญา: เงิน-ทอง
ทางอีศาน ฉบับที่๑๔ ปีที่๒ เดือนมิถุนายน ๒๕๕๖
คอลัมน์: คำผญา ปรัชญากวี
Column: Poetic Wise Words
ผู้เขียน: ยงค์ ยโสธร
๏ ใจหนอใจมนุษย์ พื้นเดิมอาจมืดดำ ธรรมดาก็ดูดี มีญาติมีมิตรสหาย ถึงคราวร่วมทุนค้า ธาตุแท้ก็แปรผัน เห็นเงินเทินทับทุน เห็นทองหน้าหมองคล้ำ ความโลภเหมือนโจรร้าย มันปล้นมันข่มเหง | จะสูงสุดเมื่อมีธรรม โดยสันดานอันดิบดาย ไม่เห็นมีที่อันตราย เกิดเจ็บตายเสมอกัน หากำไรมาแบ่งปัน พลันเห็นเงินเกินทองคำ ก็หัวหมุนหน้ามืดดำ คิดฉวยคว้าเข้าตัวเอง ในเรือนกายอันเส็งเคร็ง จนหัวใจไร้ชีวิต |