กาพย์ไขโคลงภาษิตลาว: เวลา
ทางอีศาน ฉบับที่ ๙ ปีที่๑, ประจำเดือนมกราคม ๒๕๕๖
คอลัมน์: กาพย์ไขโคลงภาษิตลาวโบราณและร่วมสมัย
ผู้เขียน: ปราโมช ปราโมทย์
เกริ่น : เป็นที่ทราบชัดเจนมานานแล้วว่า คำประพันธ์ประเภทโคลงของลุ่มเจ้าพระยานั้นได้รับอิทธิพลต้นแบบมาจากล้านนา และล้านช้าง โดยเฉพาะล้านช้างนั้นมีโคลงภาษิตเก่าแก่ซุกซ่อนไว้นมนานเพื่อสอนสั่งเตือนสติลูกหลาน บัดนี้ขอขุดค้นมาเผยแผ่แก่หลานเหลนลูกเพื่อปลูกผญาอันไร้กาลเวลาและพรมแดน
เวลา
(โคลงลาวใหม่-จากเฮือชีวิต: ดาวเวียง บุดนาโค ๑๙๘๗)
๏ กานเวลาเกื่อนกิ้ง……แปผัน
ปิ้นเปี่ยนเวียนหมุนหัน….ย่างย้าย
วันเดือนปีสำคัญ………..มีค่า
พือปีกบินผ่านผ้าย……..บ่ลอถ้าผู้ใด ฯ
๏ ผู้ที่ฮับฮอบฮู้………….บุกบืน
อดทนจั้งขายืน………….แข่งสู้
ยาดเวลาสะสมทึน……..บืนบั่น
เอิ้นว่ากำไลแม่นผู้……..เฮ็ดหล้อนสิ่งหมาย ฯ
(กาพย์ไขโคลง)
๏ กาลวานพรุ่งแปรเปลี่ยน…เดือนปีเวียนเคลื่อนแปรผัน
อนิจจังครอบครองครัน……..วานวันพรุ่งดุ่มมุ่งไป
๏ กาลกางปีกเหินรุ้ง……….บินเพลินมุ่งมิยุ่งใคร
อดีตอนาคตไกล……………วันนี้ไซร้ไร้รั้งรอ
๏ ใครใคร่รีบเรียนรู้………..ขวนขวายอยู่มิยอมท้อ
ดิ้นรนอดทนพอ……………..ไยระย่อก่อต่อเติม
๏ ได้ทุนหนุนต่อสู้…………..ทุ่มเทอยู่ฟูเพิ่มเสริม
ล้ำใฝ่กำไรเริ่ม………………สุดกำลังอย่างสุขใจ
๏ สำเร็จหรือเพียงผ่าน…….ประสบการณ์นั้นยิ่งใหญ่
ยอดคนยลการณ์ไกล………ให้ภูมิใจในร่องรอย ฯ
