คนอัศจรรย์
คนชื่อจิตรภูมิศักดิ์
ยืนเป็นหลักเป็นหมุดหมาย
อุทิศชีวิตวาย
ทุ่มทอดกายทางประชา
ถั่งโถมสำนึกนำ
มุ่งคิดทำทุกเวลา
ดั่งดาวขีดเส้นฟ้า
สว่างจ้ากลางใจชน
ล้มลงใช่ล้มสิ้น
กลางแผ่นดินบันดาลดล
ผู้คนได้ยินยล
ธาตุแท้คนอัศจรรย์.
*รำลึก “พฤษภาห้าร้อยเก้า แดดลบเงาจางหาย”
