๑
เห็นดอกคูณหล่นลาน บ้าน และสวน
ความทรงจำสีนวลอวลอั่งอก
ลมสายร้อนฟ้อนใบไม้พัดไหววก
ยินเสียงนกบ่นร้อนอยู่รรรงม
.
พลันพบเธอก็ย้ำภาพเยาว์ย้อน
แต่ละตอนหวิวหวานซ่านผสม
ทั้งให้ใจทรหดระทดระทม
เคยจ่อมจมน้ำตาเป็นบ้าบอ
.
คิดถึงความรักเราครั้งเก่าก่อน
เคยส่งเสียงออดอ้อนโทร.ติดต่อ
เห็นหน้าเธออีกครั้งยังลออ
เหมือนเมื่อคราวพะนอถักทอรัก
.
สิบกว่าปีพ้นผ่าน เป็นสิบปี!
พบอีกทีกลับคล้ายคนไม่รู้จัก?
บ้านและสวนล้วนสถานเนิ่นนานนัก
ฟุ้งทรงจำทายทักอย่างพรักพร้อม
.
๒
ผ่านมาแล้วผ่านไป วัยและรัก
เด็กคนหนึ่งเคยรู้จักภักดิ์ถนอม
เคยผิดหวังหวั่นไหวใจจำยอม
แล้วก็ย่อมเคลื่อนผ่านกาลเวลา
.
เพราะคลาดบ้าน คลาดเรือน คลาดแม่พ่อ
มาสานต่อมาสู้ตายหมายดาบหน้า
โอ้… วันนี้ลูกชายย้อนคืนมา
ทบทวนวันเวลาอยู่หน้าเรือน!
.
โอ้วันนี้เด็กชายได้คืนมา
เห็นใบหน้าคนรักเก่า – ความเหงาเยือน!
.
ขอบคุณภาพจาก : “ปลาย ปีกฝัน”
