คอลัมน์: คำโตงโตย
Column: Eshan Sayings
ทางอีศาน ฉบับที่๑๒ ปีที่๑ ประจำเดือนเมษายน ๒๕๕๖
อย่าได้วาจาเพี้ยงเขาฮอขมขื่น
คำปากอย่าได้ตื้นคือหม้อปากแบน
อย่าได้แสนแพนหน้าวาจาเว้าอ่ง
ฝูงพี่น้องพงษ์เชื้อซิบ่มี
(วรรณคดี “ย่าสอนหลาน”)
ดร.ปรีชา พิณทอง อธิบายว่า “เพี้ยง คือ เสมอ เหมือน แสนแพน คือทำหน้าตาสวยงาม การพูดจานั้นเป็นไปทั้งส่วนดีและส่วนเสีย พูดจาไพเราะอ่อนหวาน ประสานสามัคคี พูดในสิ่งที่เป็นความสุขความเจริญเช่นนี้เป็นคำที่ควรพูด ส่วนคำใดที่พูดแล้วคนฟังรังเกียจเดียดฉันท์ แม้แต่คนที่รักใคร่พอใจก็ไม่อยากฟัง การพูดก็อย่าพูดทะนงองอาจทำให้ผู้ฟังขี้เดียด คนพูดทะนงตัวหยิ่งตัวจะขาดเพื่อนสนิทมิตรสหายที่รักใคร่นับถือกัน”
