# ชมัยภรฯ 72 ปี : สามัคคีนินทาสามัคคี*
0 นับเวลายืนยาวครึ่งศตวรรษ ได้เลาะลัดรู้จักสาวอักษร จากหัวหมากสัญจรปทุมวัน ตำนานสร้างสรรค์คนวรรณศิลป์ ยุคโบยบินหาความหมาย เยาวชนมากมายแสวงหา สู่ยุคประชาธิปไตย เบ่งบานไสวทั่วหล้า ถึงวันเข่นฆ่าพิราบขาว เรื่องราวป่ากับเมืองสุดเคืองขม ทุกข์ระทมสงครามอุดมการณ์ เนิ่นนานจึงมาพบประสบหน้า ไม่ตายได้มาอาสาใหม่ ภายใต้อำนาจรัฐโบราณ ทุนนิยมสามานย์สยายปีก อำนาจซีกอิทธิพลครอบงำ อำนาจนิยมนำรัฐประหาร ทุกหมู่บ้านตำบลเมืองอกแตก ดั่งร่างถูกผ่าแยกเกินแก้ไข ตับไตไส้พุงถูกควักกิน รวยรินเหลือหัวใจยังตุบเต้น นี่คือประเด็นพี่น้อง ต้องร่วมสามัคคีกู่ก้อง เร่งสู้สืบไป จนตาย
0 มาตรฐานแห่งน้องพี่สีชมพู ขยันสู้การบ้านงานทุกสิ่ง
กฎระเบียบสำคัญกวดขันจริง เชิดหน้าหยิ่งทะนงคงความดี
เริ่มบทบาทวิจารณ์งานนักเขียน มุ่งพากเพียรเขียนเสริมเพิ่มวิถี
จนเป็นหนึ่งนักประพันธ์สตรี เพิ่มศักดิ์ศรีวงวรรณกรรมไทย
รับราชการงานหลวงไม่เคยขาด มีงานราษฎร์ก็พร้อมน้อมใจใส่
ภารกิจรับผิดชอบทั้งใกล้ไกล แบกรับไว้บนบ่าสง่างาม
แม้นมีสร้อย’ศิลปินแห่งชาติ’ ผุดผงาดพ่วงชื่อให้ลือขาม
ก็เพียงสวมหัวโขนเต้นตามนาม แต่นิยามความเป็นคนยังเต็มตน
0 คารวะชมัยภร ๗๒ ปี เปิดนินทาสามัคคีกันสักหน
อีกวงรอบอาวุโสอายุคน เกิดมงคลถ้วนหน้าสถาวร
เริ่มนับวันเดือนปีจากนี้ไป ล้วนกำรี้กำไรไม่ผันผ่อน
คุณูปการปรากฏไม่ลดทอน อนุสรณ์ด้วยชีวิตพิจารณา
สุขภาพกายใจทะนุถนอม อย่าปล่อยยอมซึมเซาเฝ้ารักษา
๙๐ ปี ๑๐๐ ปีค่อยจากลา สานคุณค่าก้าวล้ำส่งนำทาง
เลือกงานแก่นแกนกลางต่างคนทุกข์ เข้าปลอบปลุกยุคสมัยสมใฝ่สร้าง
งานจารีตพิธีหลีกหนีวาง กายใจห่างอัตตามายาลวง
0 รักษาฐานที่ตั้งมั่นชีวิต รวมเพื่อนมิตรก่อนเก่าเราทัพหลวง
เก็บบทเรียนผลโภชประโยชน์ปวง มอบแด่ผู้รับช่วงเดินทางไกล
เช่นนี้สังคมจึงก้าวหน้า อนาคตลูกหลานจักสดใส
คนทุกคนดำรงสิทธิ์เสรีไท ร่วมหัวใจเด็ดเดี่ยวดวงเดียวกัน.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
*เขียน|อ่านที่สมาคมนักเขียนฯ เนื่องในวาระฉลองวันคล้ายวันเกิดพี่สาว – ชมัยภร (บางคมบาง) แสงกระจ่าง ผู้เคยชวนให้ไปร่วมอ่านบทกวีครั้งแรกที่ตึกเทวาลัย คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ตั้งแต่เมื่อ พ.ศ.๒๕๑๘
**ขอบคุณทุกตากล้องครับ.