คำโตงโตย
“ชาติที่เกวียนแปลงแล้วดูงามทุกสิ่งจริงแล้ว
งัวหม่อมพระนางบ่เทียมแก่ให้
สะเทิ้นค้างอยู่เอง ดอกนา”
(โบราณ)
ดร.ปรีชา พิณทอง อธิบายว่า “การแก้ไขปรับปรุงเปลี่ยนแปลงเป็นวิวัฒนาการของโลก ทุกสิ่งทุกอย่างจะให้ดำรงคงอยู่เหมือนเดิมไม่ได้ ร่างกายและจิตใจของเราก็เหมือนกัน เมื่อปรับปรุงเปลี่ยนแปลงแก้ไขแล้ว โดยเฉพาะจิตใจจะต้องมีธรรมะควบคุมไปด้วย ธรรมะนั้นคืออะไร คือสติความระลึกได้ ปัญญาความรู้รอบ สติใช้ก่อนทำก่อนพูด ปัญญาใช้ในเวลากำลังทำกำลังพูด งานที่เราทำ คำที่เราพูดนั้นจึงจะไม่ผิดพลาด เปรียบเสมือนเกวียนที่เราตกแต่งดุมกงกำเรียบร้อยแล้ว ถ้าไม่มีวัวลากเข็นก็ไปไม่ได้ วัวก็ได้แก่สติกับปัญญานั่นเอง”
(จากหนังสือ “ไขภาษิตโบราณอีสาน” ดร.ปรีชา พิณทอง)
นิตยสาร “ทางอีศาน” ฉบับที่ ๗๔
ปีที่ ๗ ประจำเดือนมิถุนายน ๒๕๖๑
นิตยสารรายเดือนของชาวอีสานและคนไททุกภูมิภาค
ลึกซึ้งรากเหง้า เข้าใจปัจจุบัน รู้ทันอนาคต
