
ทิศไท
มีดินบ่เห็นค่า อีกมีป่าบ่รู้คุณ
น้ำมีก็เกื้อหนุน แก่อุตสาหกรรมไป
เบิกป่าทำนาข้าว ต้องสืบสาวอ่าอำไพ
กระดูกสันหลังไทย คือวิถีกสิกรรม
กรอบกฎกติกา อีกทั้งค่านิยมนำ
คนนาถูกเหยียบย่ำ ฤๅต้องตายคาที่นา
เข็มทิศความเป็นไท สว่างไสวทั่วนภา
หมู่บ้านต้องล้ำหน้า มหานครจึ่งรุ่งเรือง.