บทกวี | ใ จ แ ห่ ง นิ ย า ย ภ า ร ตะ
• สะท้อนเลือดเนื้อเชื้อชีวิต จิตวิญญาณอดีตกาลนานเนิ่น
สำแดงจินตนาพาเพลิดเพลิน มนุษย์สรรเสริญพระเจ้าใด
• องค์พระพรหมทำหน้าที่พระผู้สร้าง พระศิวะทำลายล้างปางหวาดไหว
พระวิษณุถนอมโลกเฝ้าห่วงใย “ตรีมูรติ”รวมไว้ในเอกองค์
• ภาวะแห่งพระเจ้าไร้ภาวะ ไร้คำจะพรรณนาไร้พิศวง
ไร้เหตุผลประเมินการดำรง ไร้ความคิดผิดประสงค์คาดคะเน
• ใช่ยัชญพิธีจะเข้าถึง แม้การพึ่งวิทยาผสมผเส
ตั้งดวงจิตพิสุทธิ์ไม่รวนเร พระเจ้าจึงไม่หันเหหมดความนัย
• อีกอัปสรสวรรค์บนชั้นฟ้า เหินเหาะไปมาหมื่นตนได้
เล่ห์เสน่ห์มากมายาจาระไน หนึ่งในสิบนางใดแสนโสภา
• รัมภา เมนกา วิศวาจี สุเกศินี ประมัทวรา ล้วนหวือหวา
อัมพุชากษ์ ติโลตตมา โสมประภา มโนรมา มฤตาจี
• เธอคอยรับเทวบัญชาตามวาระ งานทำลายตบะพระฤๅษี
เหตุอิจฉาริษยาเริงโลกีย์ ทั้งสามโลกชั่วดีไม่เกินกัน
• รักโลภโกรธหลงคงครบรส ทุกธาตุแท้ปรากฏเสกสาปสรร
ยุธิษเฐียรมนุษย์มหัศจรรย์ ฝ่าด่านอรหันต์ด้วยหัวใจ
• อภิรมย์สำราญงานวรรณศิลป์ นาม“ศักดิ์ศรี”ระบือระบิลอสงไขย
“แย้มนัดดา”เกื้อหนุนละมุนละมัย วงวรรณกรรมเทิดไว้ภารตนิยาย.
