บทกวี | ใ จ แ ห่ ง นิ ย า ย ภ า ร ตะ

บทกวี | ใ จ แ ห่ ง นิ ย า ย ภ า ร ตะ

• สะท้อนเลือดเนื้อเชื้อชีวิต      จิตวิญญาณอดีตกาลนานเนิ่น
สำแดงจินตนาพาเพลิดเพลิน   มนุษย์สรรเสริญพระเจ้าใด

• องค์พระพรหมทำหน้าที่พระผู้สร้าง พระศิวะทำลายล้างปางหวาดไหว
พระวิษณุถนอมโลกเฝ้าห่วงใย          “ตรีมูรติ”รวมไว้ในเอกองค์

• ภาวะแห่งพระเจ้าไร้ภาวะ       ไร้คำจะพรรณนาไร้พิศวง
ไร้เหตุผลประเมินการดำรง       ไร้ความคิดผิดประสงค์คาดคะเน

• ใช่ยัชญพิธีจะเข้าถึง       แม้การพึ่งวิทยาผสมผเส
ตั้งดวงจิตพิสุทธิ์ไม่รวนเร  พระเจ้าจึงไม่หันเหหมดความนัย

• อีกอัปสรสวรรค์บนชั้นฟ้า   เหินเหาะไปมาหมื่นตนได้
เล่ห์เสน่ห์มากมายาจาระไน  หนึ่งในสิบนางใดแสนโสภา

• รัมภา เมนกา วิศวาจี          สุเกศินี ประมัทวรา ล้วนหวือหวา
อัมพุชากษ์ ติโลตตมา         โสมประภา มโนรมา มฤตาจี

• เธอคอยรับเทวบัญชาตามวาระ งานทำลายตบะพระฤๅษี
เหตุอิจฉาริษยาเริงโลกีย์             ทั้งสามโลกชั่วดีไม่เกินกัน

• รักโลภโกรธหลงคงครบรส        ทุกธาตุแท้ปรากฏเสกสาปสรร
ยุธิษเฐียรมนุษย์มหัศจรรย์           ฝ่าด่านอรหันต์ด้วยหัวใจ

• อภิรมย์สำราญงานวรรณศิลป์      นาม“ศักดิ์ศรี”ระบือระบิลอสงไขย
“แย้มนัดดา”เกื้อหนุนละมุนละมัย  วงวรรณกรรมเทิดไว้ภารตนิยาย.

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com