บทร้อยกรองของพระอุบาลีคุณูปมาจารย์
(สิริจฺนโท จันทร์) พ.ศ. ๒๓๙๙ – ๒๔๗๕
ทางอีศาน ฉบับที่ ๘ ประจำเดือนธันวาคม ๒๕๕๕
คอลัมน์: โลกนิติคำกาพย์ภาษาลาว
๘. รสของหวานชอบกัน บ่น้อย
รสหนึ่งอ้อยรสหนึ่งนารี
เป็นรสดีกินหลายฮู่อิ่ม
ของบ่อิ่มรสยอดคำสอน
บ่ห่อนถอนยิ่งกินยิ่งแซบ
บ่คับแคบฟังได้ยิ่งหวาน
๙. รสสงสารกินเมาทั้งค่าย
รสบ่ฮ่ายกันแก่เจ็บตาย
อธิบายสองอันเพิ่นชี้
รสหนึ่งนี่คำเฒ่าสั่งสอน
รสที่สองคำสอนนักปราชญ์
เพิ่นฉลาดชี้ช่องนีรพาน
๑๐. วิชาการเฮียนเอาบ่ได้
เพิ่นกล่าวไว้มีเจ็ดประการ
เดียรฉานกับคนประมาท
คนขี้คร้านมักหลับมักนอน
คนอาทรป่วยโซพยาธิ์
คนอุบาทว์มักง่ายในกิจ
คนเห็นผิดทำการบ่เบื่อ
คนบ่เชื่อบ่ชอบวิชา.
