บักโอกเหลือง
ศิลป์วัตร วิศาลศักดิ์ : ลายเส้น
พ่อเฒ่าทอง แกเป็นคนอารมณ์ดี เป็นคนเว้านัวหัวม่วน เว้าหยอกทีเล่นทีจริงกับชาวบ้าน จนชาวบ้านไม่ถือสาหาความ บางเรื่องไม่มีมูล แกก็สรรปั้นแต่งให้เป็นเรื่องเป็นราวขึ้นมาจนผู้คนหลงเชื่อก็มี แต่ก็เหมือนฟ้าลิขิตให้พ่อเฒ่าทองได้ลูกเขยชื่อบักเทือง
บักเทือง เป็นคนมีอารมณ์ดีเหมือนพ่อเฒ่า แต่ลูกเล่นแพรวพราวทันสมัยกว่าพ่อเฒ่าทองมากเพราะเป็นคนรุ่นใหม่ เมื่อเสือ ๒ ตัวมาอยู่บ้านหรือถํ้าเดียวกัน พูดอะไรออกมาก็ทันกันหมด จนพ่อเฒ่าทองถอดใจ ยิ่งตอนนี้แม่เฒ่ามน เมียแกตายไปแล้ว ไม่มีคู่ปรึกษาก็เลยเข้าบวชที่วัดในหมู่บ้าน ลูกหลานก็ยินดี เข้าวัดทำบุญอุปถัมภ์ ดูแลพึ่งใบบุญของหลวงพ่อเสมอมา
หลวงพ่อทองบวชมาหลายพรรษาแล้ว การปฏิบัติธรรมก็แก่กล้าขึ้นจนได้เป็นเจ้าอาวาส แต่การพูดทีเล่นทีจริงก็ยังคงมีอยู่ เคยพูดหยอกล้อญาติโยม พระ เณร และแม่ชีอยู่บ่อย ๆ
วันหนึ่ง หลวงพ่อทองถูกชาวบ้านเสนอแนะ และให้ข้อคิดเกี่ยวกับการพัฒนาวัด เพราะเห็นพระเณรในวัดไม่ค่อยได้ทำการพัฒนา ปรับปรุงเสนาสนะวัดแต่อย่างใด ไม่เหมือนวัดอื่นที่เขาพัฒนาไปมากแล้ว เมื่อหลวงพ่อทองกลับเข้าไปวัดก็เรียกพระ เณร แม่ชี และศิษย์วัดมาประชุม
“คูบาแสง…คูบาน้อย…สีที่โยมเขาบริจาคให้ทากำแพงก่ะมีอยู่ เป็นหยังจั่งบ่ทา…เณรจ้อย!.บักอ๊อดศิษย์วัดก่ะพากั๋นปัดกวาดใบไม้แห้งให้บริเวณวัดสะอาดตาแหน๋เป๋นหยัง…แม่ชีก่ะพากันถางหญ้ารอบบริเวณกุฏิแหน่ให้มันงามตา อย่ มัวแต่นั่งเต๋งของอยูซื่อ ๆ !” หลวงพ่อทองย้ำหนักแน่น แถมพูดเทียบทีเล่นทีจริงด้วย
“หลวงพ่อเด๋ สิเฮ็ดหยัง?” เณรจ้อยสอดขึ้นมาบ้าง
“กูสิเกือไก่ !” หลวงพ่อทองบอกจะให้อาหารไก่วัดในเล้าไก่ที่อยู่ใกล้ ๆ กับกุฏิแม่ชี
“กุ๊ก ๆ ๆ” เสียงหลวงพ่อเรียกไก่ ทั้งไก่ตัวผู้ ตัวเมียและลูกไก่ก็กรูกันมา กินข้าวสารที่หลวงพ่อทองหว่านให้
“ไก่แหม่ (ตัวเมีย) เลี้ยงหลายตัวหน่อย เผื่อให้มันออกไข่ แต่บักโอก (ไก่ตัวผู้) เลี้ยงตัวเดียวก็พอ มันสามารถเซิง (ผสมพันธุ์) ไก่ตัวเมียได้ทุกตัวบ่มีเมื่อย!”
หลวงพ่อพูดไปบรรยายไปพร้อมกับหว่านข้าวสารไป ตาก็เหลือบมองไปยังแม่ชี (ทางอีศานเรียก แม่ขาว) แล้วพูดยํ้าต่ออีกว่า
“อีแม่ดำก็ไข่แล้ว ! อีแม่ลายก็ไข่แล้ว! อีแม่เขียวก็ไข่แล้ว ! ยังแต่อีแม่ขาวนี่แหละบ่ไข่ ! หรือว่ามันเป็นหมันบ๊อ อีแม่ขาวมันจั่งบ่ไข่?” หลวงพ่อทองเหลือบมองไปยังแม่ขาว (แม่ชี) เล็กน้อย
บังเอิญบักเทือง ลูกเขยหลวงพ่อทอง หิ้วอาหารมาส่ง ผ่านมาทางด้านหลังหลวงพ่อทองพอดี บักเทืองได้ยินคำพูดของหลวงพ่อทองอย่างชัดเจนก็เลยบอกหลวงพ่อว่า
“บักโอกเหลืองบ่เซิงให้ อีแม่ขาวมันก่ะบ่ไข่แหละหลวงพ่อ!”
