บุญผะเหวด
…ไปเด้อ …มาเด้อพี่น้อง กินข้าวปุ้น เอาบุญผะเหวด ฟังเทศก์มหาชาตินำกัน…
ท่ามกลางท้องทุ่งนาไร่ที่เหลือบเหลืองด้วยใบไม้แห้ง ตอซังข้าว บางแห่งเป็นเวิ้งเว้าดำเพราะไฟผลาญไหม้ ยามมีลมหมุนติ้ว ๆ พัดผ่านเถ้าถ่านปลิวคลุ้ง
ยามนี้แหละที่ดอกลมแล้ง (ดอกคูน) จะเหลืองอร่าม ดอกจานประหารใจสีแดงส้มก็จะพูนจ่ายหว่ายเต็มต้น ดอกสะแบงกลีบสีชมพูเข้มขลิบขอบขาวบานให้ชื่นใจ พร้อมกับดอกลำดวนส่งกลิ่นหอมเย็น อบอวล จับจิตจับใจ ทั้งอะร้าอร่ามสว่างสดใสด้วยดอกเหลืองปรีดียาธร พืชพันธุ์น้องใหม่ที่แพร่ขยายไกลไปทั่วแผ่นดิน…
ยามหน้าแล้งเดือน ๔ นี่แหละ ทุกหมู่บ้านตำบลเมืองเตรียมเอาบุญใหญ่กันอย่างคึกคัก ทั้งไปบอกบุญพี่น้องมาร่วมงานหมู่บ้านตน และทั้งจะไปงานบุญบ้านคนรู้จักรักใคร่กัน
“มากินข้าวปุ้น เอาบุญผะเหวด ฟังเทศก์มหาชาติ” เป็นคำกล่าวเชิญต้อนรับแขกที่แวะมาเยี่ยมเยือน ในช่วงงานประเพณีบุญผะเหวด หรือบุญเดือนสี่ ซึ่งมีการจัดเตรียม “ข้าวปุ้น” หรือขนมจีน เพื่อแจกจ่าย เลี้ยงแขก และทำบุญตักบาตรที่วัด
จากข่าวสารทางออนไลน์ของมหาวิทยาลัยมหาสารคาม เรียบเรียงโดย สินีนาฎ พรั่งพร้อมกุล ให้ข้อมูลเรื่องบุญผะเหวดว่า
“เป็นประเพณีที่สำคัญของชาวอีสาน ชาวอีสานจะจัดทำบุญผะเวดปีละครั้ง ในช่วงสัปดาห์แรกของเดือนมีนาคม
“บุญผะเหวด หรืองานบุญมหาชาติ คืองานมหากุศล ให้รำลึกถึงการบำเพ็ญบุญ คือ ความดีที่ยิ่งยวด อันมีการสละความเห็นแก่ตัว เพื่อผลคือประโยชน์สุขอันไพศาลของมวลชนมนุษย์ชาติเป็นสำคัญ…”
บุญผะเหวด (พระเวสสันดร) หรือที่เรียกกันโดยทั่วไปว่า บุญมหาชาติ เป็นประเพณีบุญตามฮีตสิบสองของชาวอีสาน แต่ถ้าถือเป็นเรื่อง “ทาน” ก็เป็นประเพณีการบริจาคทานครั้งยิ่งใหญ่
ในงานนี้ก็จะมีการเทศน์มหาชาติ ซึ่งถือว่าเป็นงานอันศักดิ์สิทธิ์ ผู้ใดฟังเทศน์มหาชาติจบภายในวันเดียวและบำเพ็ญคุณงามความดี จะได้อานิสงส์ไปเกิดในภพหน้า… ร่วมชาติภพกับพระศรีอริยเมตไตย”
________________ขอบคุณเจ้าของภาพที่สื่อเนื้อหาได้ครบถ้วนชัดเจนมา ณ ที่นี้.
