บ่อ!
พ่อเฒ่าอ่างเป็นคนอีสานบ้านเฮา มีวิถีชีวิตแบบเรียบง่าย บ่ต้องพิถีพิถันตามขั้นตอนอะไรให้ยุ่งยาก โดยเฉพาะการใช้ภาษาพูดแบบอีสาน สื่อสารกันง่าย ออกมึงกูก็ไม่ถือสา เหมือนภาษากลางต้องมีคุณ มีผม มีเธอ ให้ยุ่งยาก
ก็เหมือนกับดวงชะตาฟ้าลิขิตให้พ่อเฒ่าอ่าง ซึ่งมีลูกสาวสวย ได้ลูกเขยเป็นคนภาคกลางพูดภาษาไทยกลาง ฟังภาษาลาวอีสานได้ไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่นัก เมื่อพ่อเฒ่าเป็นไทยลาวอีสานลูกเขยเป็นคนกรุงเทพฯ การสื่อสารระหว่างกันก็ค่อนข้างจะยากหน่อย เข้าหลักที่ว่า “ไทยบ่จั๊กซาว ลาวบ่จั๊กยี่สิบ!” นั่นแหละ
พ่อเฒ่าอ่างแกมีอาชีพขับรถรับจ้างขนส่งสินค้าในท้องที่ที่ไม่ต้องเดินทางไกลนัก แต่ละวันจะมีคนมาติดต่อให้แกไปขนสิ่งของให้อยู่เป็นประจำ ทำให้มีรายได้เป็นกอบเป็นกำ พอมีเงินเหลือเก็บไว้ซ่อมบำรุงรถยนต์ ซึ่งเก่าเต็มทนแล้วแต่รถคันที่แกใช้อยู่ถือว่า “ค้ำคูน” อยู่กับแกมาหลายปี ไม่เคยมีเหตุมีภัยใด ๆ ให้เป็นปัญหาเลยเพียงแต่ว่าระยะหลังมานี้ พ่อเฒ่าอ่างเริ่มมีอายุมากขึ้น สายตาหรือหูก็ไม่พร้อมเหมือนแต่ก่อนที่เคยทำงานคนเดียวก็ไม่มีปัญหา แต่ปัจจุบันถ้ามีคนช่วยอีกสักคนก็น่าจะคล่องตัวขึ้น
บักอี๊ดลูกเขยที่เป็นคนกรุงเทพฯ เคยเป็นเด็กโรงงานและชอบพอกับลูกสาวพ่อเฒ่าอ่างจนได้แต่งงานกัน และช่วงหลังมานี้ตกงานก็มาอยู่กับพ่อเฒ่าอ่างที่อีสาน
“ลูกตกงานก็ไม่เป็นไร มาช่วยพ่อรับส่งสินค้าก็น่าจะดี เพราะพ่อก็แก่มากแล้ว ต่อไปพ่อจะมอบให้ดำเนินกิจการแทนพ่อไปเลย” พ่อเฒ่าอ่างบอกลูกเขย
บักอี๊ดก็ยินดีช่วยพ่อเฒ่าของมัน ทำงานแบกสิ่งของขึ้นรถ ขนลงรถ ตามที่พ่อเฒ่าอ่างพาทำก็ไม่มีปัญหาอะไร พ่อเฒ่าอ่างขับรถเองเพราะชำนาญเส้นทางดีอยู่แล้ว ก็ให้บักอี๊ดผู้เป็นลูกเขยนั่งท้ายรถดูแลสิ่งของ และบอกทางเมื่อมีการถอยรถ
วันหนึ่ง พ่อเฒ่าอ่างขับรถไปส่งสินค้าให้ลูกค้าที่บ้านอยู่นอกตัวเมือง ลักษณะเป็นบ้านสวน ต้องถอยรถเข้า กว่าจะถึงที่ลงสิ่งของก็ไกลพอสมควร หน้าที่บอกทางก็มอบให้บักอี๊ดดูแล…
“หักซ้ายหน่อยพ่อ” บักอี๊ดบอก พ่อเฒ่าอ่างก็หักซ้ายตามลูกเขยคนกรุงเทพฯบอก พอขับไปได้ระยะหนึ่ง บักอี๊ดบอก พร้อมกับใช้มือตบข้างกระบะรถ
“ระวัง! ช้า ๆ หน่อยนะพ่อ !”
“มันมีหยังฮึบ่?”
“บ่อ” บักอี๊ดว่า
พ่อเฒ่าอ่างได้ยินลูกเขยตอบว่า “บ่” ก็นึกว่าไม่มีอะไรก็ถอยเต็มที่ ล้อหลังตกลงไปในบ่อโครม!
“แหม่นหยังล่ะบักอี๊ด!” พ่อเฒ่าอ่างต่อว่า
“ผมก็บอกอยู่ว่า… บ่อ!”
“อ้าว! กูถามว่ามันมีหยังรึบ่? มึงเสือกว่าบ่! กูก็ว่าบ่มีหยัง กะถอยเต็มที่แหล่ว! เป็นหยังมึงบ่บอกว่า
มี น้ำสร้างฮ้าง!”
