ปึ้มเรื่อง “สาวผู้ไทในนอร์เวย์”
เขียนโดย สฤษดิ์ ผาอาจ และจารุณี ศรีหริ่ง มาทิเซ่น
คำนิยมของบรรณาธิการ
หนังสือเล่มนี้เขียนโดยพี่ชายและน้องสาวที่ต่างพ่อต่างแม่กัน ทั้งสองเกิดหมู่บ้านเดียวกัน เรียนหนังสือถึงชั้นมัธยมต้นโรงเรียนเดียวกัน ชอบอ่านหนังสือ ชอบร้องรำทำเต้น และเท่าที่จับสังเกตจากสำนวนภาษา จากจริตระหว่างบรรทัด คนทั้งสองน่าจะขี้ดื้อพอ ๆ กัน
เนื้อหาเล่าบอกชีวิตแต่งงานของ จารุณี ศรีหริ่ง กับหนุ่มใหญ่ชาวนอร์วีเจี้ยน โดยสร้างครอบครัวใหม่ขึ้นที่นอร์เวย์ เรียกว่าข้ามน้ำข้ามทะเลข้ามทวีปจากที่ราบสูงภาคอีสาน อ้อมโลกเกือบทั้งโลกไปอยู่ดินแดนหนาวเหน็บ แถมบางช่วงฤดูพระอาทิตย์ไม่ตกดิน
เฉพาะเรื่องราวของเธอก็ชวนน่ารู้น่าติดตามอยู่แล้ว แต่ยังไม่จุใจพอ ยังมีเรื่อง “อิเบะ” ภาษาผู้ไทหมายถึง แม่ หรือยาย ผู้มาดมั่น เด็ดเดี่ยว กล้าหาญและมักม่วน ผู้ไม่เคยขี่เรือบินเลยสักครั้งในชีวิต ได้ออกเดินทางดั้นด้นจากอุดรฯเพียงคนเดียวไปหาลูกถึงนอร์เวย์ และยังเดินทางต่อไปเยี่ยมหลานเหลนที่เยอรมนี ทุกแห่งที่ไปล้วนสร้างวีรกรรมให้ร่ำลือ
ชีวิตสะใภ้ฝรั่ง ไม่ว่าฝรั่งชาติไหน ประเทศใด จะมีมูลเหตุแห่งปฏิสัมพันธ์จากพื้นฐานปัจจัยอะไร อย่างไรแล้ว มากกว่าเรื่องปัจเจกชีวิต การมีครอบครัวยังดินแดนไกลโพ้น นั่นคือการก้าวข้ามพื้นที่ทางวัฒนธรรมในทุกด้าน
รู้สึกชื่นชมยินดีเสมอเมื่อได้เห็นได้ยินพี่น้องของเรา ที่ไปใช้ชีวิต เรียนรู้ ซึมซับเอาสิ่งที่ดีงามจากต่างแดนมาเล่าบอกและกลับมาปฏิบัติให้เห็น ให้เห็นถึงความเข้มแข็ง มั่นใจในตนเอง มุ่งมั่นสร้างฐานะ และร่วมส่วนพัฒนาหมู่บ้านชุมชน
สำหรับท่านผู้อ่าน ต้องบอกว่าท่านจะสนุกเพลิดเพลินไปกับแถวตัวหนังสือ นับตั้งแต่จดหมายฉบับแรก ครั้นเผลอตัวอ่านจนถึงอักษรตัวสุดท้าย ท่านต้องเรียกร้องถึงผู้เขียนว่า เขียนอีก เขียนต่ออีก
ฮักแพง
ปรีดา ข้าวบ่อ
