ฝังข้าไว้ที่เถียงนา
น้องเอยน้องเพียงฟังเสียงจากหัวใจพี่
หวาดไหวฤดีอ่อนล้าทรมาน
พี่จากนามาห่างไกลนิวาสถาน
สุดเส้นแล้วต้องซมซานกลับคืนพื้นถิ่นเฮา
.
กี่ปีที่ฝันฝันเห็นเงินทองเป็นพระเจ้า
มีแต่เรื่องเศร้าเมืองใหญ่ร้าวรานนานา
โรคต้มยำกุ้งฝุ่นฟุ้งน้ำท่วมแออัดหนักหนา
โคขวิดผีบ้าไล่ฆ่าผู้คนทุกเมือง
**คึดฮอดหน้าเม็ดน้ำตาแห่งการคองคอย
ผืนนาน้อยงามแล้งหยัดยืนรอฝน
กบเขียดอึ่งอี่ปูยังอึดอดทน
สมชื่อคนเกิดมาอย่าให้อายฟ้าดิน
น้องจ๋าเราแปงเถียงนาเป็นเคหาสวรรค์
ขุดสระน้ำแบ่งปันปลูกผักหญ้าเลี้ยงเป็ดเลี้ยงปลา
มุ่งเกษตรพัฒนาอยู่จนตายกับพี่ป้าน้าอา
ให้ฝังศพข้าคู่น้องเพียงไว้ที่เถียงนา…
(ขออนุญาตและขอบคุณเจ้าของภาพไว้ ณ ที่นี้)
