เรื่อง “พื้นสืบ”
ทางอีศาน ฉบับที่ ๒๐ ปีที่ ๒ เดือนธันวาคม ๒๕๕๖
“อิน อ้วยล้วย” ปริวรรต
“พื้นสืบ” ในภาษาลาว หมายถึง เรื่องเล่าพื้นบ้าน มีเนื้อหาเล่าถึงประวัติของ บุคคล, เหตุการณ์, สถานที่, ชุมชน, บ้านเมือง ฯลฯ
ดั้งเดิมเป็นวรรณกรรม “มุขปาฐะ” คือเรื่องเล่า ต่อมาเมื่อเริ่มมีการเขียนบันทึกเชิงประวัติศาสตร์ เนื้อหาของพื้นสืบถูกปรับปรุง ถูกตัดทอน ให้ดูเป็นประวัติศาสตร์ที่น่าเชื่อถือมากขึ้น ทางอีสานบ้านเรา เรียกวรรณกรรมประเภทนี้ว่า “หนังสือพื้น”
นักวิชาการรุ่นใหม่ นิยมเรียกว่า “หนังสือประเภท พื้น / พงศาวดาร”
