มื้อนี้…มันค่ำแล้ว!
ลายเส้นโดย ศิลป์วัตร วิศาลศักดิ์
เรื่องการทะเลาะเบาะแว้ง หรือกระทบกระทั่งกันระหว่างผัวกับเมียนั้น นับว่าเป็นเรื่องปกติธรรมดาของผู้คนในสังคม บางครอบครัวเมียจะเก่งกว่าผัว ผัวต้องอยู่ในโอวาทเมีย จะทำการใด ๆ ต้องผ่านความเห็นชอบให้เมียอนุมัติทุกกรณี หากผัวทำเกินเลย ออกนอกลู่นอกทางจากกฎระเบียบหรือข้อกำหนดล่ะก็…มีปัญหาแน่ ๆ … แต่ก็เคยมีปรากฏอยู่บ้างที่ฝ่ายผัวเก่งกว่าเมีย…ก็มีน้อยมาก บางคนบอกได้เต็มปากว่า “กูไม่เคยกลัวเมียแต่กูเกรงใจก็เลยทำตามที่เขาสั่ง!”
เคยไปเจอเพื่อนบางคน วันแรกเจอขณะมันนั่งซักผ้าให้ลูกให้เมียอยู่ ดูจำนวนกองผ้าแล้วไม่น้อยเลยทีเดียว ถามมันว่า “มึงซักผ้าคนเดียวอย่างนี้ทุกวันเหรอ” มันตอบ “กูผลัดกันทำ” วันต่อมา ก็เห็นมันทำกับข้าวให้ลูกเมียกินอีก ถามมัน มันก็ตอบว่า “กูผลัดกันทำ” และวันหลังมาอีก เห็นมันกวาดบ้านถูบ้าน จัดเก็บสิ่งของอยู่คนเดียวจนเหงื่อโชกท่วมกาย ถามมันก็ได้คำตอบ “กูผลัดกันทำ” อีกตามเคยก็เลยซักถามเอาความจริงจากมันให้ได้
“ที่มึงว่าผลัดกันทำน่ะ กูยังไม่เห็นเมียมึงทำอะไรให้กูเห็นเลย มึงผลัดกันทำยังไงวะ?”
เพื่อนมันก็ตอบแบบสบาย ๆ ว่า “ที่ผลัดกันทำน่ะคือ ชาตินี้กูทำ ชาติหน้ากูผลัดให้เมียทำ!”
พ่อเฒ่าเฮอะ (ชื่อแปลก) แกมักทะเลาะกับเมียเสมอ จนชาวบ้านที่อยู่ข้างเคียงให้สมญาว่า “คูกั่ด” บางวันทะเลาะกันก่อนอาหาร บางวันก็หลังอาหารเหมือนกับการรับประทานยาตามแพทย์สั่ง
พ่อเฒ่าเฮอะมีลูกเขยชื่อ บักนวน บักนวนมันรู้สึกสงสารพ่อเฒ่าเฮอะมากในช่วงเวลาที่ถูกแม่เฒ่าน้อยด่า เพราะธรรมชาติแม่เฒ่าน้อยแกเป็นคนปากร้าย บางครั้งก็ไร้เหตุผล จนทำให้พ่อเฒ่าเฮอะทนไมได้ ต้องหอบผ้าหอบผ่อนลงจากบ้าน หนีไปพักอยู่วัดก็เคยมี แต่พ่อเฒ่าเฮอะหนีไปได้ไม่นาน ก็กลับมาบ้านหาแม่เฒ่าน้อยตามเดิม จนแม่เฒ่าน้อยรู้ว่า “มึงหนีไม่พ้นกูหรอกบักเฮอะ!”
วันหนึ่ง พ่อเฒ่าเฮอะกับแม่เฒ่าน้อยทะเลาะกันอย่างรุนแรง ถึงขั้นลงไม้ลงมือใช้เครื่องทุ่นแรง พ่อเฒ่าเฮอะโดนท่อนไม้อัดเข้าที่หลังอย่างแรง พ่อเฒ่าเฮอะทนไม่ได้จึงหอบเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋า เดินลงจากบ้าน พร้อมกับกระแทกเสียงใส่แม่เฒ่าน้อย
“กูจะหนี! คราวนี้กูหนีจริง ๆ กูไม่กลับมาหามึงอีกแล้ว อีน้อย! อียักษ์ปากร้าย!”
เมื่อแม่เฒ่าน้อยได้ยินพ่อเฒ่าเฮอะให้ฉายาว่า “อียักษ์ปากร้าย” ก็ยิ่งโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ เมื่อเห็นพ่อเฒ่าเฮอะลงบันไดไปอยู่ข้างล่าง แม่เฒ่าน้อยก็ถลกผ้าถุงขึ้นถึงโคนขา ยกฝ่าเท้าชี้ไปที่พ่อเฒ่าเฮอะ! แม่เฒ่าน้อยไม่ใส่กางเกงในเสียด้วย! พ่อเฒ่าเฮอะแหงนหน้าขึ้นมอง เห็นหว่างขาแม่เฒ่าน้อยชัดเจน จนคิดเปลี่ยนใจ จะไม่หนี!…
“มึงหนีไปให้พ้นตีนกูเหอะบักเฮอะ! ถ้ามึงกลับมา กูจะเอาตีนนี่แหละกระทืบมึงให้ตายคาตีน!”
ขณะนั้น บักนวนลูกเขย เห็นพ่อเฒ่าเฮอะโดนแม่เฒ่าน้อยอัดซะหนักก็สงสารรีบบอกพ่อเฒ่าเฮอะไปว่า “หนีไปให้ไกลโลดพ่อเฒ่า…ไปบวชอยู่วัดบ่อนบ่มีคนด่าคนตี๋พู้นน๊า!”
พ่อเฒ่าเฮอะมองหน้าบักนวนแล้วว่า…
“นวนเอ้ย! มื้อนี้พ่อยังบ่หนีหรอก มันคํ่าแล้ว!”
