ฤดูฤดี
ยามฤดูงามแล้งร้อนอบอ้าว
ร้อนจนร้าวกายใจไร้ทีปอยู่
จานดอกคูนเฟื่องฟ้าแดงเหลืองชมพู
ม่วงตะแบกชุบชูชีวาไว้
*
ครั้นพายุฟ้าฝนพรมกระหน่ำ
โลกพลันฉ่ำชุ่มชื่นคืนฝันใฝ่
ร้อนฝนหนาววัฏจักรปรับแปรไป
ฤดูใดฤดีดาลสานชีวิต.
อ.บ้านไผ่, จ.ขอนแก่น (ขอบคุณเจ้าของภาพต้นจาน ต้นคูน และตะแบก มา ณ ที่นี้)
