วิธีระงับโกรธ
ศิลป์วัตร วิศาลศักดิ์ : ลายเส้น
เรื่องลูกเขยกับพ่อเฒ่านี่ เขียนมาหลายเรื่องพ่อเฒ่าก็โดนลูกเขยเล่นงานอยู่เสมอ ไม่รู้มันเป็นบาปกรรมของพ่อเฒ่ารึเปล่าก็ไม่อาจทราบได้ มีพ่อเฒ่ารายหนึ่งอ่านเรื่องพ่อเฒ่ากับลูกเขยในนิตยสาร “ทางอีศาน” มาหลายเรื่องจึงหาทางแก้เผ็ดลูกเขยบ้าง จะไม่ยอมให้ลูกเขยตัวเองมาสร้างวีรกรรม เหนือกว่าพ่อเฒ่าได้อีกต่อไป!
พ่อเฒ่าสุระผู้มีความเชื่อมั่นสูงว่า “พ่อเฒ่าต้องเป็นที่เคารพ ยำเกรง ของลูกเขยเสมอ” เมื่อแกมีลูกเขย แกก็บอกสอน แนะนำให้ลูกเขยทำดี พูดดี ไม่เกียจคร้าน มีสมบัติผู้ดี วันใดแกรู้ว่าลูกเขยออกนอกลู่นอกทางดื่มเหล้าเมายา แกก็จะด่าว่า ขึ้นเสียงบอกสอนให้ลูกเขยมันหลาบจำจนอยู่หมัดให้ได้!
บักเล่อ ลูกเขยพ่อเฒ่าสุระ มันยอมรับว่าพ่อเฒ่าเป็นคนเจ้าระเบียบ บางครั้งก็ต่อว่ามันแบบใช้คำรุนแรง ถ้ามันเป็นคนไม่อดทน มันก็ทิ้งลูกสาวพ่อเฒ่าสุระไปนานแล้ว แต่ด้วยความรักสงสารลูกเมียก็ต้องทนตามใจพ่อเฒ่าเรื่อยมา
วันหนึ่ง บักเล่อ มีอาการเมาเหล้ากลับมาบ้าน พ่อเฒ่าสุระเห็นก็เริ่มใช้กฎเหล็ก
“เล่อ! การกินเหล้าจนเมามาย แล้วกลับมาอยู่กับลูกเมียมึงว่ามันดีเรอะ?”
“วันนี้ผมมีการเลี้ยงรุ่นน่ะพ่อ ก็เลยขอเอาจั๊กหน่อย!”
“รุ่นห่าอะไรวะ…แค่พบกันทักทายสนุกสนานเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็เป็นการสัมพันธไมตรีกันพอสมควรแล้ว นี่แดกเหล้าเมาแอ่นมา แบบหมาไม่แดก!”
บักเล่อได้ยินพอเฒ่าด่า มันรีบเข้าไปห้องน้ำปิดประตูอาบน้ำแล้วก็ขัดห้องน้ำ โดยใช้เวลานาน ๆ หน่อย หลีกหลบคำด่าของพ่อเฒ่าสุระไปสักระยะ เมื่อเสียงด่าของพ่อเฒ่าเงียบไปก็ออกจากห้องน้ำไปนอนพักผ่อน…
บักเล่อมันแก้ไขสถานการณ์ เมื่อโดนพ่อเฒ่าด่าก็จะหนีเข้าไปในห้องน้ำ แล้วขัดห้องน้ำอยู่เป็นประจำ หมดวาระการด่าของพ่อเฒ่า ก็จะออกจากห้องน้ำไปนอนพักผ่อนเช่นที่เคยทำมา
ฝ่ายพ่อเฒ่าสุระก็คิดได้ว่า การที่แกด่าบักลูกเขยด้วยคำรุนแรง แต่บักลูกเขยก็หนีการปะทะโดยการเข้าไปห้องน้ำและขัดห้องน้ำเป็นประจำ ก็นับว่าเป็นการดี มันไม่มาปะทะคารมกันให้ถึงขั้นแตกหัก พ่อเฒ่าสุระเริ่มใจอ่อน อยากลองพูดคุยดี ๆ กับลูกเขยบ้าง
“เล่อ! พ่อถามแกหน่อย ตอนที่พ่อด่าแกแกน่าจะโกรธตอบ แต่แกระงับความโกรธได้ แกมีวิธีระงับโกรธ ยังไงวะ?”
บักเล่อก็ตอบเชิงอธิบายว่า
“ผมมีวิธีแก้และระงับความโกรธได้ง่ายมาก!” บักเล่อว่า
พ่อเฒ่าสุระถามต่อ “แกใช้วิธีไหนวะ?”
“วันไหนพ่อเฒ่าด่า ผมก็เข้าไปห้องน้ำแล้วก็เอาแปรงสีฟันของพ่อเฒ่านั้นแหละ!
ขัดโถส้วมทุกครั้ง ความโกรธก็หายเลย! ผมทำมาเป็นปีแล้ว!”