สองวีรชนคนเดือนตุลา
๐ ชุมพร ทุมไมย
วิชัย เกศศรีพงษ์ศา
เขารักชาติพร้อมภักดิ์รักประชา
เขายอมตายเพื่อมหาประชาชน
๒๔ กันยายน ๒๕๑๙
พลันทราบข่าวกรณีฆ่าแขวนคอ
เหยื่อวันนั้นชื่อ ชุมพร ทุมไมย และวิชัย เกศศรีพงษ์ศา
เรารู้เพียงว่าคนทั้งสองเป็นช่างไฟฟ้าที่ จ.นครปฐม
ผมเขียนบทกวีสดุดีอุทิศโดยไม่รู้จักเป็นส่วนตัว
ทั้งสำนวนจำติดใจตลอดเวลาได้เพียงบทเดียว
๒๕ กันยายน – ๕ ตุลาคม ๒๕๑๙
ภายใต้สถานการณ์ขวาพิฆาตซ้าย
เหล่าเผด็จการเร่งฟื้นคืนชีพ
ภารกิจของขบวนนักศึกษา-ประชาชนมีล้นมือ
พวกเราชาววรรณศิลป์ มร.
ร่วมงานฝ่ายออกแบบและติดโปสเตอร์
มีงานต่อเนื่องขณะนั้นคือ
ร่วมกับทุกมหาวิทยาลัยจัดทำหนังสือเตรียมรับเพื่อนใหม่ ๑๑ สถาบัน
ใช้ชื่อเล่มว่า “จงเป็นอาทิตย์เมื่ออุทัย”
๖ ตุลาคม ๒๕๑๙
ผมเป็นคนหนึ่งที่ถูกจับที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์
ผลจากเหตุในเช้าวันนี้
ยิ่งกว่านกถูกช้างเหยียบ
ตัวผมสั่นเทาไปทั้งร่างกายและหัวใจ
แม้วันต่อมาได้รับการประกันจากห้องขังก็ยังรู้สึกว่าตกอยู่ในแดนตะราง
จึงประสานเที่ยวเมล์ – พรรคฯ จัดตั้ง
ออกเดินทางมุ่งหน้าสู่ภูเขา
ในงานรำลึก “๖ ตุลาฯ”
ขอบคุณ “โครงการบันทึก ๖ ตุลา” บันทึก 6 ตุลา – Documentation of Oct 6 https://doct6.com
จากหนังสารคดีเรื่อง “สองพี่น้อง” https://youtu.be/KbQ9817ZZlI
ทำให้ผมได้ทราบเรื่องราวชีวิต เลือดเนื้อและจิตวิญญาณ ของ
ชุมพร ทุมไมย คนจังหวัดอุบลราชธานี
วิชัย เกศศรีพงษ์ศา คนจังหวัดบุรีรัมย์
เขาทั้งสองเป็นเพื่อนรักกันตั้งแต่ครั้งเรียนวิทยาลัยเทคนิคนครราชสีมา
เขาทั้งสองคือความหวังของครอบครัวและชุมชน
เขาคือบุตรหลานที่ดีเลิศที่ทุกสังคมทุกประเทศชาติต้องการ
เดือนตุลาคม ๒๕๖๔
นิตยสารรายเดือน “ทางอีศาน”
ขอมีส่วนร่วมเปิดประตูแดงที่แขวนคอวีรชนคนกล้า
ออกตามหารากเหง้าชีวิต ซึมซับความคิด ความฝัน ของ
ชุมพร ทุมไมย
วิชัย เกศศรีพงษ์ศา.
