[๑] ผญา… พรปีใหม่

๏ โอนอ…สารนี้ชื่อว่าพิศวาสแหน้น     

หนักเกิ่งธรณี

ขังขอด สุดวิญญาณ                     

โฮบโฮมคุงฟ้า

เป็นรหัสแจ้ง                             

จักรวาลหมั่นแก่น

ความฮักยังแน่นแฟ้น             

บ่มีมื้อสิโค่นคลอน ได้แล้ว

๏ สารนี้…เขียนลงมือถือแก้ว           

รุ่นใหม่ 4 จี

ไลน์ไปเถิงคนฮัก                         

ผู้หมายเสนห์ซ้อน

ออนซอนคึดฮุ่งชู้                       

จงจอดพระไมมิตร

สายเสนห์แนน                       

ให้ตอบไลน์อย่ามายม้าง

๏ สารนี้…เขียนจากเคหังห้อง            

เหินห่างความฮัก

บ้านคะนิงคะเนอุก                         

อั่งมโนมหันต์พ้น

ตำบลโศกากลั้น                         

เวทนาดิ้นดั่น

อำเภออกจักแตกม้าง        

จังหวัดโอ้อ่าวกระสัน นี้แล้ว

วัน คือความคั่งแค้น                   

หุมเฮ่งทรมาน

เดือน ปานไฟลามลุก                     

ลวบลนฮนฮ้อน

ปี คือนอนหนามข่วง                       

ทวงกระสันอกสั่น

ชาตินี้ ฮอดชาติหน้าพุ้น                 

สินำน้าวหน่วงแนน

๏ บาดนี้ วันสิได้เคลื่อน                 

เดือนสิผ่านราศี

ปีสิลาแล้วเด้อจอ                         

ต่อกุนแล้วเด้อน้อง

คองมาเหิงปีผ้าย                         

กลายไปนับบ่คู่

สิได้ตัดบ้วงห้าง สิได้วางบ้วงเป้     

เสนห์ฮ้างปรารถนา

๏ ถามข่าวข้าว ถามข่าวเถิงปลา   

ถามข่าวนา ถามข่าวเถิงน้ำ

นาสิงาม หย้อนน้ำเพิ่นท่อง   

เกี่ยวเพิ่นก่อง หย้อนข้าวเพิ่นงาม

ข้าวนาทาม ได้ปีละแหล่ง                     

ข้าวนาแซงได้ปีละเล้า ถามข่าวเจ้า ถามข่าวหาแฟน     

ถามข่าวแนน ถามข่าวหาชู้ ฯ

๏ แม่นสิอยู่ฟากฟ้า                 

กงขอบจักรวาล พุ้นดาย

แม่นบ่ไลลืมฮัก                     

ขอบขัณฑ์พระไมม้าง

แม่นสิถือผีด้ำ                       

ผีแถน เสื้อเผ่า ใด๋แหล้ว

พราหมณ์, พุทธ, คริสต์, อิสลามบ่เว้น 

เวนให้ฮอดกัน หั้นเถิ้น

๏ สีใด๋ กะบ่ไลลาเว้น                    

สิ่วม่วงเหลืองแดง

เขียวขาวนิลชมพู                              

แหล่คราม น้ำตาลส้ม

บ่หลงลมลืมเลี้ยว                              

เสนโหหมั่นแก่น คือเก่านอ

เกิดแล้วตายหมื่นชั้น                          

บ่มีมื้อว่าสิไล

๏ ใหม่กะขอให้ใหม่ตั้งแต่ปี             

ไมตรีให้คือเก่า

ใหม่กะขอให้ใหม่ตั้งแต่ข้าวขึ้นเล้า            

เกวียนนั้นแต่เก่าหลัง

๏ ขอให้สุขเสมอหมั่น                             

เสมอมันเครือเก่า

ตราบต่อเท่า                                   

เถิงเข้าสู่นิพพาน พุ้นเนอ

วิญญาณให้แจ้งคือหน่วยแก้ว         

มโนส่องสรญาณ

ปัญญาเป็นประธาน                           

อย่าอ่วยเอียงเผลียงฟ้ง

ขันติเป็นเสาค้ำ                                

อวิหิงสาเป็นไม้ข่ม

อภัยเป็นฮ่มกั้ง                                 

พาให้อยู่กะเสิม หั้นเถิ้น ๚ะ๛

‘พระไม้

๓ ธนู ๖๑/ยามแถใกล้เที่ยงคืน

[๒] เชิญธง



(คำบรรพชน –

“เว้าแล้วต้องเฮ็ด เฮ็ดให้สุดขุดให้ถึง

ผิดถืกค่อยว่ากัน สิ่งใด๋ดียกยอขึ้น สิ่งใด๋บ่ดีแก้ไข

ทั้งเฮ็ดทั้งเฮียนฮู้คู่กันไป

ความผิดบ่ใซ่ความซั่ว

ความซั่วคือบ่ เ ป ลี่ ย น แ ป ล ง”)

…เกิดเป็นคนทุกคนมีรากเหง้า

ต้องรู้ปัจจุบันเราถึงแก่นแท้

อนาคตเท่าทันหมั่นดูแล

ถูกหรือผิดปรับแก้แน่จริงจัง

“ทางอีศาน” คือทางแห่งมวลมิตร

ทางแห่งการอุทิศคิดปลูกฝัง

ทางแห่งการสร้างปัญญาขุมพลัง

ทางแห่งสังคมเจริญด้วยมือตน

เชิญธงแล้วจ้วงเหล้าจากไหใหญ่

เหล้านี้ต้มด้วยใจรสเข้มข้น

ยกจอกแรกถวายแถนเบื้องบน

สาดจอกสองเพื่อบรรพชนคนสร้างไท

ตำจอกสามพี่น้องมวลสหาย

กินดื่มให้ชุ่มใจกายเพื่องานใหญ่

อิ่มหนำแล้วเราออกเคลื่อนขบวนไกร

ไปเฮาไปไปแปงสร้าง “ทางอีศาน”

ไปเฮาไปไปแปงสร้างประเทศไทย.

* 14 ธันวา 2561 ขึ้นป้ายเชิญธงประจำปีที่เส้นทางสายขอนแก่น – กาฬสินธุ์

** ขอบคุณญาติมิตรเจ้าของที่นา ขอบคุณทุกแรงกายใจ แรงความคิด ที่ประกอบส่วนสร้าง

“ทางอีศาน” ขอบคุณทุกการสนับสนุนและผู้อ่านทุกท่าน

Related Posts

“เมรุนกหัสดีลิงค์” อริยะประเพณีในแผ่นดินอีสาน
หมาน
คำโตงโตย : “ฮ้อนกว่าไฟ ใสกว่าแก้ว แล้วก่อนทำ”
WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com