โดย “บรรณวัชร”
ปี ๒๕๓๖-๒๕๓๗ สุรสีห์ ผาธรรม เข้าไปทำธุรกิจบันเทิงในลาว
“สุรสีห์ ผาธรรม” มาเกี่ยวข้องกับเพลงลาวได้ยังไง? หลายคนอาจรู้จักสุรสีห์ในฐานะผู้กำกับหนังครูบ้านนอก แต่ไม่เคยทราบมาก่อนว่า เขาข้ามโขงไปปลุกตลาดเพลงลาวให้คึกคักขึ้นมา
ปี ๒๕๓๖ แสงเพ็ด ทำมะวงสา แห่งไชชะนะกรุ๊ป ได้ลงทุนเปิดค่ายเพลงในนาม “ลาวเอนเตอร์เทนเมนท์” ตั้งสำนักงานอยู่ที่ถนนเสดถาทิลาด ใกล้สี่แยกวัดองตื้อ นครหลวงเวียงจันทน์ โดยมีผู้บริหารชื่อ สุรสีห์ ผาธรรม ซึ่งได้รับการเสริมส่งจาก “ทุนปัญญา” ของกลุ่มนักเขียนหนุ่มลาว อันประกอบด้วย ดาวเวียง บุดนาโค, บุนทะนอง ชมไชผน และปันยา พันทะพานิด
ที่ควรปรบมือให้ ก็คือการที่สุรสีห์ไปโอบอุ้ม “ศลิ ปินรากหญ้า” ของลาว ให้กลับมามีชีวิตโลดแล่นบนถนนสายบันเทิง เพราะ “ส.บัวละพัน” กับ “ไชพอน สินทะลาด” เป็นศิลปินเก่าสมัยราชอาณาจักรลาว แต่หลังเปลี่ยนแปลงการปกครอง สังคมดูเหมือนจะลืมเลือนสองนักเพลงคู่นี้ไปเสียสิ้น
สุรสีห์ นำราชาเพลงบ้านนาลาว “ไชพอน” กลับมาทำอัลบั้มเพลงอีกครั้ง โดยอัลบั้มแรกชื่อ “ไชพอน ๓ ช่า” และอีก ๒-๓ อัลบั้ม ทำให้เขามีเงินมีทอง พอจะซื้อมอเตอร์ไซค์คันใหม่มาขับขี่ได้สบาย ๆ
เพลง “มนต์ฮักสาวล่องแจ้ง” ในเวอร์ชั่นสามช่า ได้รับความนิยม สุรสีห์จึงให้ทีมงานชาวไทยคนหนึ่งแต่งเพลง “ล่องแจ้งคร่ำครวญ”
ให้นักร้องหญิงลาวร้องแก้ น่าเสียดายที่สุรสีห์และลาวเอนเตอร์เทนเมนท์พบอุปสรรคในการดำเนินงานธุรกิจ จึงทำให้โครงการเพลงชุดใหม่ ๆ ของไชพอนต้องยุติไปโดยปริยาย…
สิบกว่าปีมานี้ ค่ายเพลงในลาว นำเพลงดังสมัยราชอาณาจักรลาวกลับมาให้นักร้องลาวรุ่นใหม่ร้องบันทึกเสียง ส่วนใหญ่ไม่ได้จ่าย
ค่าลิขสิทธิ์ แต่ที่แย่ไปกว่านั้นไม่มีการให้เครดิตคนแต่งเพลง
หากมีการบันทึกไว้เป็นเรื่องเป็นราวก็ใช้อ้างอิงได้ จะได้ไม่ต้องเป็นข้ออ้างของพวกเจ้าพ่อเจ้าแม่ตลาดเช้าที่ชอบพูดว่า “ข้อยบ่ฮู้ว่า
ไผแต่ง”
