อยุธยา มรดกโลก ไม่รู้ความเป็นมา
ภาพขนาดใหญ่มากสามารถบันทึกไว้ใช้เวลาท่องเที่ยว
เสียนหลอ คือ อโยธยาศรีรามเทพ มีแล้วเมื่อเรือน พ.ศ. 1839 (ตรงกับปีสร้างเมืองเชียงใหม่ ก่อนมีกรุงศรีอยุธยาราว 54 ปี)
มีอ้างอยู่ในจดหมายเหตุของโจวต้ากวาน ที่เดินทางในคณะทูตจีนเข้าถึงนครธม (เจินละ)
นักประวัติศาสตร์โบราณคดีในไทยยึดถือตำรา ว่า เสียนหลอ เป็นคำจีนเรียก กรุงศรีอยุธยา พ.ศ. 1893 ไม่ก่อนนั้น เพราะสมเด็จพระรามาธิบดี หรือพระเจ้าอู่ทอง เพิ่งรวมละโว้เข้ากับสุพรรณภูมิในปีนี้
แต่ในชีวิตจริงไม่มีอะไรกำหนดตายตัวจนเป็นอย่างอื่นไม่ได้ เพราะหลังรัชกาลสมเด็จพระรามาธิบดี ก็มีปัญหาขัดแย้งระหว่างสุพรรณกับละโว้ จนต้องแยกกัน แต่พอขึ้นรัชกาลเจ้านครอินทร์ก็กลับรวมกันอีก
เป็นพยานว่าการรวมกันแล้วแยกกัน จนมารวมกันอีก เข้าๆ ออกๆ (หรือชักเข้า ชักออก) เป็นเหตุการณ์ปกติ และมีก่อนยุคอยุธยา
เสียนหลอ หมายถึงลาวปนเขมรก็ได้ เพราะเสียน คือ สยาม (สุพรรณบุรี) อยู่ฟากตะวันตกลุ่มน้ำเจ้าพระยา เป็นบริเวณที่กลุ่มลาวเคลื่อนย้ายลงมาจากสองฝั่งโขง ส่วนหลอ คือ ละโว้ (ลพบุรี) อยู่ฟากตะวันออกลุ่มน้ำเจ้าพระยา เป็นเครือญาติใกล้ชิดกับเขมรเมืองพระนครที่โตนเลสาบ
อยุธยามรดกโลก ถูกจำกัดขอบเขตอยู่แค่เกาะเมืองอยุธยาและพื้นที่รอบๆ หลังสถาปนา เมื่อ พ.ศ. 1893 แต่ไม่บอกเล่าพัฒนาการความเป็นมา เหมือนเด็ดดอกไม้บานแล้ว โดยไม่รู้จักและไม่เข้าใจการเพาะเมล็ดอย่างเนิ่นนานและทะนุถนอม
อธิบดีกรมศิลปากร เอนก สีหามาตย์ เคยดูแลงานศิลปากร อยู่อยุธยามานานหลายปี ย่อมรู้ดีแก่ใจว่าควรทำอย่างไร? ความรู้แท้จริงจึงจะกระจายลงสู่คนทั่วไป
ฉะนั้น ต้องเร่งรัดให้พิพิธภัณฑ์ 2 แห่งในอยุธยา มีกิจกรรมแบ่งปันอย่างเข้าถึงสาธารณชนอย่างแท้จริง ที่ไม่ใช่เล็คเชอร์อันน่าเบื่อหน่าย
ข้อมูลจาก fb: Sujit Wongthes
