อีศานในสถานการณ์ไวรัส“โควิด-19” ลามระบาดทั่วโลก “ให้พี่น้องป้องปาย ซำบายดี ทุกผู่ทุกคน” – ไทลาว “บองปะโอน เซราะซะบาย คเนียนิจ” – ไทเขมร “เห้อพี้น้องป้องป๋าย ซ่ำบ๋ายดี๋ คู้คนเด้อ” – ไทผู้ไท “ให้อ้ายน้องป้องปาย สะบายดี สุคู่สุคนเด้อ” – ไทญ้อ ( 51 )
บทกวี
“อ อ ก แ น ว ห น้ า กั น”*
๐ เช้าหุงข้าวต้มปลากินกันอิ่มหน่ำ เริ่มลำนำจรยุทธ์ไปสุดฝัน
ล้างอังโกเก็บซ่อนสัมภาระพลัน ไปเราไปไปสู่หมู่บ้านเฮา
ชาวนาคือกระดูกสันหลัง ให้ชาติยั้งยืนยงคงโคตรเหง้า
สุขสำราญหรือเบิกบานทุกลำเนา หม่นหมองเศร้าดูที่พลเมือง
๐ วันวันเงินร้อยบาทยังหายาก คิดกินอยากเกินร้อยนั้นเป็นเรื่อง
งบประมาณล้านล้านบาทสาดสิ้นเปลือง พวกเหลือบเหลืองคนมีสีตีปล้นชิง
เศษเม็ดเงินสร้างภาพประชานิยม เพิ่มเติมความขื่นขมระทมยิ่ง
คนขี่คนไม่เคยก้มมองความจริง เขาเร่งวิ่งรุกรี้ขี่เราไป
เขาพล่านวาดปราดเปรื่องเรื่องพอเพียง จะช่วยเลี้ยงชีวิตให้สดใส
เขาบอกให้อดทนกังวลใด แต่เขาไม่เลิกผูดขาดอำนาจครอง
๐ เราจึงต้องฟื้นเสรีมีศรีศักดิ์ ร่วมตระหนักพลังตนชนทั้งผอง
ทระนงธงนำท่วงทำนอง ร่วมตรึกตรองด้วยปัญญาฝ่าภัยพาล
ไปเราไปปรับทุกข์สุขพี่น้อง เรียนรู้แนวฮีตคองเพื่อประสาน
นำภูมิรู้สู่ปัจจุบันหมั่นสร้างงาน ค่ำกลับบ้านผ่อนพักสำนักเรา.
*ลุกออกจากวิถีชีวิตปกติเดินทางสู่หมู่บ้านในยามโรคห่าโควิดอาละวาดกันเถิด
