เช้าแห่งปรารถนา

เช้าแห่งปรารถนา

แดดเช้า-เบาหมอกระบายแสง                            ดอกไม้แข่งบานช่อล้อแดดสวย

ผีเสื้อหยอกเย้าพุ่มกระชุ่มกระชวย                                เกสรอวยละอองฝากจากบุบผกา

            ล่วงเวลาไอแดดระอุอุ่น                                   ดอกตื่นสายหลังอรุณแย้มเยือนหล้า

ดอกแดง-ขาวสลับจับใจตา                                             ชูเชิดค่าเบื้องต่ำย้ำในวัน

            เป็นดั่งลมหายใจแห่งชีวิน                                 กรุ่นกลีบกลิ่นอุ่นละไมจุดไฟฝัน

ฝันถึงโลกคว้างหมุนเกื้อกูลกัน                                        ดำรงวันอันสง่ามิราโรย

            อยากให้เช้าเป็นเช้าสวยด้วยธรรมชาติ                     สนองปรารถนาน้ำตาโหย

ขับไล่รอยเจ็บช้ำกระหน่ำโบย                                    รำงับโดยฉับพลันไม่หันเวียน

            ภาพหลอนอดีตฝังยังขมขื่น                                ฟายฝันฟื้นรอยเก่าเงาคลื่นเหียน

บุบผชาติอนาถเห็นเป็นเหี้ยนเตียน                               ดูโล่งเลี่ยนเลือนรางบนทางเดิน

            เช้าวันใหม่-เป็นอย่างไรไม่อาจรู้                          แต่เช้านี้ดูสดใสให้สุขเพิ่ม

แดดแผดโรยสีสันพลันแต่งเติม                                       ให้เคลิบเคลิ้มเสริมตื่นชื่นชีวา

            คือเช้าแห่งดอกไม้ใสสะอาด                              ระบัดช่อแต้มวาดปรารถนา

จรรโลงโลกโศลกฝันเพียงพริบตา                                    สานฟากฟ้าเข้ากับดินถิ่นนิรันดร์

            แดดอ่อนอ่อนรอนสายบ่ายชีวิต                          ทีละนิดฉาบฉายระบายขวัญ

แดดอุ่นอุ่นเร่งแผดแสดแสงวัน                                       ส่องเห็นฝันเห็นมายาระดะราย

            ช่วงแดดเช้าคราวเคลื่อนจากเรือนรัง                    สวนดอกยังดื่นดอกบอกความหมาย

ทุกการก้าวชีพชนกล่นกระจาย                                        ปรารถนามาดหมายอาจไม่มี.

แดดเช้า-เบาหมอกระบายแสง                            ดอกไม้แข่งบานช่อล้อแดดสวย

ผีเสื้อหยอกเย้าพุ่มกระชุ่มกระชวย                                เกสรอวยละอองฝากจากบุบผกา

            ล่วงเวลาไอแดดระอุอุ่น                                   ดอกตื่นสายหลังอรุณแย้มเยือนหล้า

ดอกแดง-ขาวสลับจับใจตา                                             ชูเชิดค่าเบื้องต่ำย้ำในวัน

            เป็นดั่งลมหายใจแห่งชีวิน                                 กรุ่นกลีบกลิ่นอุ่นละไมจุดไฟฝัน

ฝันถึงโลกคว้างหมุนเกื้อกูลกัน                                        ดำรงวันอันสง่ามิราโรย

            อยากให้เช้าเป็นเช้าสวยด้วยธรรมชาติ                     สนองปรารถนาน้ำตาโหย

ขับไล่รอยเจ็บช้ำกระหน่ำโบย                                    รำงับโดยฉับพลันไม่หันเวียน

            ภาพหลอนอดีตฝังยังขมขื่น                                ฟายฝันฟื้นรอยเก่าเงาคลื่นเหียน

บุบผชาติอนาถเห็นเป็นเหี้ยนเตียน                               ดูโล่งเลี่ยนเลือนรางบนทางเดิน

            เช้าวันใหม่-เป็นอย่างไรไม่อาจรู้                          แต่เช้านี้ดูสดใสให้สุขเพิ่ม

แดดแผดโรยสีสันพลันแต่งเติม                                       ให้เคลิบเคลิ้มเสริมตื่นชื่นชีวา

            คือเช้าแห่งดอกไม้ใสสะอาด                              ระบัดช่อแต้มวาดปรารถนา

จรรโลงโลกโศลกฝันเพียงพริบตา                                    สานฟากฟ้าเข้ากับดินถิ่นนิรันดร์

            แดดอ่อนอ่อนรอนสายบ่ายชีวิต                          ทีละนิดฉาบฉายระบายขวัญ

แดดอุ่นอุ่นเร่งแผดแสดแสงวัน                                       ส่องเห็นฝันเห็นมายาระดะราย

            ช่วงแดดเช้าคราวเคลื่อนจากเรือนรัง                    สวนดอกยังดื่นดอกบอกความหมาย

ทุกการก้าวชีพชนกล่นกระจาย                                        ปรารถนามาดหมายอาจไม่มี.

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com