ธำรง รัตนสุภา เด็กหนุ่มจากภาคใต้ เรียนจบโรงเรียนช่างศิลป์ กทม. เข้าทำงานฝ่ายศิลป์ในเครือบริษัทอมรินทร์ ตั้งแต่ยุคตัดแปะด้วยการกวนกาวยางพาราผสมเบ็นซิลขาว จนชำนิชำนาญพัฒนาการจัดหน้าด้วยคอมพิวเตอร์. ผมพบและรู้จักกับเขาเมื่อ ปี ๒๕๒๘ เพราะได้งานทำในกอง บก.นิตยสารแพรว และนิตยสารอาวุโส.
ธำรง รัตนสุภา ออกบวช ๑๐ พรรษา ปลีกวิเวกตามรอยสายพระป่า สึกออกมาใช้ชีวิตคู่กับคนรักตามที่สัญญากันไว้ที่ย่านฝั่งธนบุรี และร่วมงานกับผมที่บริษัทชนนิยมอยู่หลายปี ต่อมาจึง ขอลาออกรับงานอิสระ เพราะจำเป็นต้องอยู่ช่วยธุรกิจของภรรยาที่บ้าน.
ธำรง รัตนสุภา มีอาการป่วยไข้หนักเบาเป็นระยะ จนเมื่อ ๒-๓ เดือนที่ผ่านมาปลายนิ้วมือทั้งสิบบวมนูนเหมือนหัวไม้ขีด แพทย์วินิจฉัยว่าเป็มะเร็งระยะสุดท้าย.
ธำรง รัตนสุภา ตัดสินใจกลับไปรักษาตัวที่บ้านเกิด พวกเราที่ไปเยี่ยมเขาในวันถัดจากที่ทราบข่าวร้าย ก็คิดจะตามไปเยี่ยมให้กำลังใจ แต่เขาก็ออกเดินทางไกลล่วงหน้าพวกเราไปอย่างสงบแล้ว.
ธำรง รัตนสุภา พรุ่งนี้เช้าพวกเราจะไปเยี่ยมร่ำลาคุณที่ทุ่งสง เมืองนครศรีธรรมราช ไปจดจำย่อหน้าสุดท้ายของคนที่มีชีวิตอยู่อย่างเรียบง่าย ไม่เคยติดหนี้ใคร และไม่ให้ใครติดหนี้, เราจะไปสนทนานัดหมายกันถึงชีวิตโลกหน้าด้วย.
ธำรง รัตนสุภา หนังสือ”เบื้องหลังเพลงดัง ๒๕ เพลงฮิต ของ ครูสุรินทร์ ภาคศิริ” ที่คุณเป็นคนจัดอาร์ตเวิร์คเพิ่งพิมพ์เสร็จนะ พวกเราจะขนไปด้วย ขนเอาไปฝากพี่น้องญาติมิตร และเราได้บอกทุกคนแล้วว่า นี่คือผลงานสุดท้ายที่คุณฝากไว้แด่แผ่นดิน และทั้งชีวิตคุณก็นั่งทำหนังสือนับร้อยนับพันเล่มเช่นนี้มาอย่างมีความสุข.
ปรีดา ข้าวบ่อ
๑๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๗