เขียนโดย
หมดฤทธิ์
มีคำร่ำลือว่าพ่อเฒ่าบุญเลิศ ชาวบ้านบุ่ง เป็นคนชอบสนุก เห็นสาวน้อยวัยขบเผาะที่ไรมัก หยอกล้อแซวเล่น เป็นประเภท “คนแก่ตัณหา กลับ”
เล่นไพ่
เคยมีคำสอนเป็นผญาโบราณอีสานที่เขียนไว้เตือนสติว่า “ของบ่เป็นตาจ้ำ อย่าสิจุ่มลงเหลิก (ลึก) ของบ่เป็นต๋ากิ๋น อย่ากิ๋น สิพวนท้อง (คลื่นไส้)”
ตด
“อ่วม…บ่แม่นเฮาหลงซื้ออาหารปลอมมากินซะบ้อ?” พ่อเฒ่าหมานเว้ากับบักอ่วมผู้เป็นลูกเขย
“บ่ดอก…ข่อยซื้อหยังมากิน ข้อยสิพิจารณาเลือกอย่างละเอียด บ่มีของปลอมดอกน่า!”
เรื่องเล่าชุดพ่อเฒ่ากับลูกเขย : ติดตาม
บักผองมันก็สั่งก๋วยเตี๋ยวเนื้อลูกชิ้นเส้นเล็กมา ๒ ชาม ไม่นานเกินรอก๋วยเตี๋ยวก็มาวางอยู่ตรงหน้า บักผองมันจัดช้อนกับตะเกียบยื่นให้พ่อเฒ่าพุฒิ“พ่อใช้ตะเกียบเป็นหือบ่?” บักผองถาม“บ่ถนัดป๋านได๋ว่ะ!” พ่อเฒ่าพุฒิว่า“ต้องลอง! เข้ามาเมืองมันต้องทันสมัย!”
ล้างมีด
พ่อเฒ่าฟองกับแม่เฒ่านี มีลูกสาวอยู่ ๒ คน แต่ละคนหน้าตาดี งามไปคนละแบบ ทั้ง ๒ คนเป็นคนว่านอนสอนง่าย ฮู้เวียกบ้านการเฮือนเป็นอย่างดี
มีอันเป็นไป
สมปองพูดต่อ สำหรับพิธีตัดลูกนิมิตที่ศักดิ์สิทธิ์นี้ ผู้เป็นประธานในพิธีจะต้องเป็นผู้อยู่ในศีลธรรมอันดีงาม จะต้องไม่เคยหลับนอนกับเมียในตอนกลางวันมาก่อน ถ้าประธานคนใดเคยทำมาแล้วจะต้องมีอันเป็นไป...