ทนง โคตรชมภู
มนุษย์ผู้หัวใจไม่ยอมแพ้
ทนง โคตรชมภู เขาพิการแขนขาลีบหมดเรี่ยวแรงตั้งแต่อายุ 13 ปี เขาให้แม่เหลาไม้ไผ่ทำด้ามพู่กัน ฝึกใช้ปาก กล้ามเนื้อคอ ควบคุมทำงาน ใช้สายตามุ่งมั่นเก็บรายละเอียด ใช้สมองที่เต็มไปด้วยจินตนาการออกคำสั่งสร้างสรรค์งาน
เขาเป็นเลิศในทางศิลปะ เปี่ยมด้วยพลังชีวิต เดินทางด้วยรถเข็นไปทั่วประเทศและต่างแดน เพื่อสร้างและแสดงผลงาน ที่สำคัญคือ นำแบบอย่างชีวิตของตนไปสร้างพลังชีวิตให้กับผู้คนทุกเพศวัย เมื่อ 10 ปีที่ผ่านมาเขาป่วยปอดติดเชื้อ ต้องนอนพักรักษาตัวสลับไปมาระหว่างบ้านกับโรงพยาบาล
วันที่ 1 เมษายน 2562 วันคล้ายวันเกิดครบรอบ 55 ปี เขาได้รับการพยุงขึ้นนั่งรถเข็นพร้อมอุปกรณ์ยังชีพอีกครั้ง แล้วออกจากห้องมาต้อนรับเพื่อนมิตรที่มาร่วมมุทิตาจิต ออกมาเปิดนิทรรศการแสดงผลงาน และแสดงความในใจด้วยใช้ปลายนิ้วพิมพ์ข้อความผ่านทางจอคอมพิวเตอร์ ความว่า
“แรงบันดาลใจที่เกิดขึ้นในชีวิตผมสำคัญยิ่ง
จากการหล่อหลอมรวมสร้างสรรค์งานศิลปะอย่างจริงจัง
และต่อเนื่อง
ไม่ว่าโลก หรือชีวิต จะเปลี่ยนแปลงไปยังไง
แต่สิ่งไม่เคยเปลี่ยนก็คือ
หั วใ จ ที่ ไ ม่ เ ค ย ย อ ม แ พ้
และต้องลงมือทำ
ใช่แล้วครับ
มันเป็นเหตุผลเดียวของการที่ ยั ง ห า ย ใ จ อ ยู่.”
นั่น “มันเป็นเหตุผลของการที่ยังหายใจอยู่” ของหนุ่มฉกรรจ์ผู้มี “หัวใจที่ไม่เคยยอมแพ้” นาม
ทนง โคตรชมภู
ขอเพื่อนมิตรได้รับแรงพลังใจจาก ทนง โคตรชมภู โดยถ้วนทั่ว
ขอเพื่อนมิตรได้ชื่นชมบูชาแม่ของทนง ผู้ยังมั่นคงเป็นหลักใจหลักชัยให้เขาและน้องสาวผู้ป่วยด้วยโรคร้ายเดียวกัน ได้ยังลมหายใจอยู่
ขอเพื่อนมิตรได้ขอบคุณญาติพี่น้อง ผู้เคารพศรัทธาใกล้ชิดของเขา ที่ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนช่วยกันประคบประหงมเขา และน้องสาว อยู่ตลอด 24 ชั่วโมง นับเป็นเวลาสิบ ๆ ปีมาแล้ว
โดยรักโดยศรัทธา
ปรีดา ข้าวบ่อ
