ลานข่วงกวี : ผ้าไหมหนองปลาหมอ, บ้านเกิดเมืองนอน
ผ้าไหมหนองปลาหมอ
สองมือพือพ่างอ้าง ทางต่ำตามศิลป์
อวดองค์ลงลายมัด หมี่ไหมมวลล้วน
ดีคนด้าม งามหลายคนละต่ง
จินตนาการเลิกล้ำ เห็นแล้วเล่าสะออน
มูนเก่าครั้ง ยายย่าพาเพียร
เกิดมามีสวนมอน แม่เฮาเกือม้อน
เป็นวิถีซาวบ้าน ลาวอีสานนานเนื่อง
เห็นผ้าผืนหี่ม้อน หลายด้งดั่งเตือน ใจแล้ว
งึดงามยามต่ำค้น สาวหลอกสายไหม
หัวกวักกระสวยฟืม กี่กางหูกค้น
หลายขั้นตอนยายสู้ สวยแลงแพงเพียรคัก
ต้มสีไหมยกย้อม ปานนั้นจั่งงาม
ยอมือพือพ่างผ้า ผืนเด่นดูดี
ลูกค้าพึงพอใจ คักสีมือแท้
เซิญ ‘หนองปลาหมอ’ หั้น โนนศิลาขอนแก่น
ต่ำไหมเป็นเหมิดบ้าน แวได้บ่ผิดหวัง แท้แล้ว
ล้านซ้าง ฝั่งขวา
๒๒ เม.ย. ๖๐
ต่ง : ผืน (หน่วยนับผ้าถุง, ผ้าโสร่ง)
หี่ : ห่ม ห่อ คลุม
บ้านเกิดเมืองนอน
นับแต่เฮียมลอดท้อง ตนแม่มาดา
เนาอยู่ในเคหา พ่อปุนแปลงสร้าง
บ่ห่างเหินไกลฮ้าง หนีไปทางใหม่
เฮ็ดไฮ่สวนปลูกสร้าง หาเลี้ยงครอบครัว
เลียบเลาะตามแคมฮั้ว มันเผือกทูนขิง
หลิงไปเทิงเนินภู เบิ่งกะยูงยางไม้
สุดซั่วนัยน์ตาเยี้ยม เหลียวไปอ้อมฮอบ
ประกอบเป็นป่าไม้ ดงกว้างท่งเพียง
ฟังเสียงฝูงสัตว์ฮ้อง อึงคะนึงในป่า
สักกุนาแขกเต้า เขาเค้าฮ่ายคอน
เป็นที่ออนซอนแท้ ทะนีหวนหาคู่
วอนเสียงอยู่จ้อย ๆ ดังก้องกล่อมภู
เฮียมนี้ฮักห่อหุ้ม พ่อแม่มาดา
ฮักสายลมภูผา ป่าดอยดงไม้
หัวใจเฮียมเฝือฟั่น พันธนังบ้านเก่า
หวังให้พงษ์เผ่าเซื้อ ลาวได้อยู่เย็น แท้นา
“กะซวงสึกสาทิการ. ๑๙๙๙.
แบบเฮียนพาสาลาว ป. ๓, บทที่ ๓๓, หน้า ๙๓.”
ชาตรี เสงี่ยมวงศ์ แปล
นิตยสาร “ทางอีศาน” ฉบับที่ ๗๔
ปีที่ ๗ ประจำเดือนมิถุนายน ๒๕๖๑
นิตยสารรายเดือนของชาวอีสานและคนไททุกภูมิภาค
ลึกซึ้งรากเหง้า เข้าใจปัจจุบัน รู้ทันอนาคต
