แท้เธออาจอ่อนไหวโลกใบนี้ ลุหม่นไหม้ฤดีและเหน็บหนาว กี่ฝาดขมต่อเนื่องหลากเรื่องราว กี่น้ำตาจากดวงดาวเคยหลั่งลง

หากไม่ใช่เพราะคำว่า “ศรัทธา” แล้วจะเป็นสิ่งใดไปได้ที่ทำให้คนคนหนึ่งมีจิตใจตั้งมั่นถึงขนาดเดินเท้าจาริกไปมนัสการพระธาตุพนม...

คืนข้างแรมแวมดาวหนาวลมพลิ้ว ลมพัดปลิวดอกหญ้าน่าสงสาร เจ้าต้อยต่ำทุกค่ำ-เช้าและร้าวราน เจ้าเจ็บปวดทรมานทุกวารวัน

ท่ามกลางความหลากหลายทางวัฒนธรรมและชาติพันธุ์ในสังคมไทย สมาพันธ์วรรณกรรมแม่น้ำของ ได้ถูกก่อตั้งขึ้น โดยนักเขียนกลุ่มหนึ่งที่นำโดยชัชวาลย์ โคตรสงคราม เพื่อเปิดพื้นที่ทางศิลปวัฒนธรรม

ในบทนี้ จะได้นำเอาเรื่องเล่า นิทาน ตำนาน และข้อห้าม ต่างเวลาต่างสถานที่กัน มาผูกเรียงร้อยเข้าด้วยกัน เพื่อชี้ให้เห็นตัวอย่างของกระบวนการเปลี่ยนผ่านสังคมที่เจ็บปวดรวดร้าว

เมื่อฟุตบอลไทย ถึงคราวพ่ายแพ้แบบเจ็บกระดองใจต่ออินเดีย ...Read More