กิจกรรม “ท่องเทวาลัยอีศานใต้” ผ่านไปแล้วอย่างน่าชื่นอกชื่นใจ เพราะเป็นการบุกเบิกกิจกรรมแนวทัศนศึกษาสถานที่สำคัญทางวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์จริง พบของจริง พบผู้คนพื้นถิ่นพื้นฐานจริง เก็บเกี่ยวได้มาทั้งความรู้ใหม่ ๆ และปัญหาใหม่ ๆ ที่ต้องค้นหาคำตอบกันใหม่ (คำตอบไม่มีอยู่ในตำราเรียน !)

เมื่อสมัยเมืองเวียงจันทน์แยกจากหลวงพระบางเป็นสองอาณาจักร พ.ศ.๒๒๓๘ นั้น อาณาเขตเวียงจันทน์ทางทิศตะวันออกตั้งแต่แก่งหลี่ผีขึ้นไป ซึ่งเมืองนครกาละจำบากนาคบุรีศรี ก็อยู่ในเขตแคว้นของเวียงจันทน์ด้วย

ประเพณีก่อนกี้ มีสืบสานมา ยามลงนาขอแฮง ซ่อยแปงกูลเกื้อ เป็นบ่อนซุมแซงเซื้อ เฟือกายดุหมั่น สายสัมพันธ์พี่น้อง กองก้มเกี่ยวกำ กันนอ

ผู้คนใน พ.ศ. นี้เริ่มตระหนักถึงภัยร้าย - ที่เป็นภัยเงียบ - มากับอาหารที่เรารับประทานกันทุกวันนั่นแหละ - ยาฆ่าแมลงยากำจัดวัชพืช - สารเร่งเนื้อแดงเร่งการเจริญเติบโต ฯลฯ

พระพุทธรูปนั่งแบบทวารวดีในภาคอีศาน ที่มีอายุเก่าที่สุดที่พบในประเทศไทย คือพระพุทธรูปนั่งหินสลัก พบที่พื้นที่จังหวัดบุรีรัมย์ (ปัจจุบันประดิษฐานอยู่ในพื้นที่จังหวัดนครราชสีมา)