คติการปลงศพด้วยนกของชาวอุษาคเนย์ มีหลักฐานทางโบราณคดียืนยันได้ว่ามีมาตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์ ดังปรากฏภาพพิธีกรรมส่งผีขวัญที่มีองค์ประกอบภาพที่สำคัญ คือภาพนกอยู่บนหน้ามโหระทึก ด้วยเหตุที่คนโบราณเชื่อว่า นกเป็นสัตว์ที่สามารถเดินทางไปบนฟ้า อันเป็นดินแดนที่มนุษย์ในยุคบรรพกาลเชื่อว่าเป็นที่ตั้งของเมืองแถน ซึ่งเป็นโลกศักดิ์สิทธิ์ในคติทวิภูมิ ก่อนที่คติไตรภูมิจากชมพูทวีปจะแพร่เข้ามาในดินแดนอุษาคเนย์เมื่อประมาณ พ.ศ.๑๐๐๐

ผมชอบคำว่า “ถ่ายคำ” แทนคำว่า แปล เพราะภาษาไทย ภาษาลาว ทั้งสำนวนและตัวอักษรใกล้เคียงกัน ผมอ่านหลายรอบ แรก ๆ อ่านในใจคิดตาม เป็นสำเนียงสำนวนไทย ต่อมาอ่านเป็นสำนวนสำเนียงอีสาน อรรถรสที่ได้แซบและลึกต่างกัน แต่ความหมายไม่เปลี่ยน