กลอนบทละคร (๕)
ต่อไปเชิญอ่าน กลอนบรรยายพระราชวังกรุงกุเรปัน ในบทละครอิเหนาครั้งกรุงเก่าให้เต็มอิ่ม
๐ พรหมพักตร์สิงหาสน์อาสน์โถง…..ท้องพระโรงแปดด้านทิศา
พระฉายใหญ่ตั้งมั่นเป็นชั้นมา……..อัจกลับดมรารายเวียน
ม่านทองกรองดวงแมงทับพราย……เป็นนารายณ์ทรงสุบรรณนาคสามเศียร
จงกลพู่กลิ่นดูแนบเนียน…………สุจหนี่ปูเลี่ยนละลานตา
อันวิสูตรรูดวงบนแท่นแก้ว……….ยี่ภู่แผ้วหอมตระหลบด้วยบุหงา
พฤกษาดัดล้วนสุวรรณอลงการ์…….ฤดูดอกจินดาวิลาวัณย์
ครั้นวายุพัดระบัดต้อง………….เสนาะก้องบรรเลงเพลงสวรรค์
พระลานรื่นวิเชียรเรียบสลับกัน……เกยแก้วเกยสุวรรณเรืองราม
พระคลังทองสิบสองหลั่นตั้งซ้ายขวา…ทิมดาบมุกดาแปดด้าน
ที่นั่งเย็นล้วนแก้วเก้าประการ…….เรือนสนมพนักงานดาษดา
อันวิมานปรเมศร์สุราฤทธิ์……….ก็สถิตทั้งแปดทิศา
ทั้งโรงม้าโรงรถคชา………….อลงกตรจนาเป็นพ้นคิด
หางหงส์ช่อฟ้าปราลี…………..ช้างแก้วมณีไพจิตร
สินธพชาติอาจองทรงฤทธิ์……….สำหรับองค์จักรกฤษณ์อันเชี่ยวชาญ
กลอนบทละคร (๖)
บทละครเรื่องิเหนา ครั้งกรุงเก่า ชมเมืองกุเรปัน
อันที่นั่งทรงปืนทั้งซ้ายขวา………..เป็นสง่าเอกเอี่ยมเหี้ยมหาญ
เกยสรงมุรธาภิเษกชาญ…………โรงอาลักษณ์เรียงขนานเป็นหลั่นมา
อันที่พราหมณ์ชีอันวิเศษ………….ได้สวดพุทธเวทคาถา
เขนยทองเรียงรันเป็นชั้นมา………สำหรับองค์พระมหามุนี
อันตึกโหราพฤฒามาตย์………….ราชครูเรียงรันกันตามที่
ที่นั่งลอยพรอยเลิศรูจี…………..สำหรับที่โปรยสุวรรณทำทาน
หอกลองแก้วเจ็ดสีมณีวรรณ……….เป็นหลั่นเรียงอยู่กลางราชฐาน
เรือรบรายรอบประจำงาน ………จะคอยราญไพรีให้วายชนม์
ทุกด้านเตรียมการรายเรียง ……..ให้พร้อมเพรียงตรวจจัดไว้สับสน
บัวสุวรรณบังแก้วเป็นวังวน……….เครื่องต้นเกิดกับสำหรับเมือง
อันต้นกัลปพฤกษ์ทั้งแปดทิศ ……….ก็เป็นสิทธิ์ระบือลือเลื่อง
อร่ามรายพรายพุ่งรุ่งเรือง ………ทั้งสี่เมืองวิไลละลานตา
อันโรงเล่นการมหรสพ………….ก็ถ้วนครบทุกสิ่งล้วนเลขา
สุราฤทธิ์บรรจงอลงการ์…………รจนาเลิศโลกวิไลวรรณ
อันกรุงกุเรปันนัคเรศ ………….ภายนอกพระนิเวศน์เขตขัณฑ์ ๐
กลอนบรรยายพระราชวังกรุงกุเรปัน ในบทละครอิเหนาครั้งกรุงเก่าข้างต้นนี้ ภาพที่บรรยายแท้จริงแล้วก็คือพระราชวังสมัยกรุงศรีอยุธยานั่นเอง เนื้อความตอนนี้จึงมีความหมายสำคัญทางประวัติศาสตร์ด้วยครับ
การอ่านวรรณคดีนั้น เราจะได้ทั้งความไพเราะชื่นใจของภาษา และความรู้ทางประวัติศาสตร์ สังคมวิทยาด้วย เป็นต้นว่า ภาพพระราชวังข้างต้น และกิจกรคมของชาวอยุธยาที่เล่าไว้ในบทละครบางฉาก
