กาพย์ไขโคลงลาวเดิม : ไม้จัน
ไม้จัน
ทางอีศานฉบับที่๗ ปีที่๑ ประจำพศจิกายน ๒๕๕๕
คอลัมน์: กาพย์ไขโคลงลาวเดิม
ผู้เขียน: ปราโมช ปราโมทย์
(กาพย์ไขโคลง)
๏ ต้นจันแห้งกลางป่า…คนใช้พร้าโค่นตัดลง
แบกหามจากป่าดง…..สู่บ้านช่องท้องถิ่นตน
๏ ท่อนใหญ่ให้กลิ่นหอม…ลูกหลานล้อมแบ่งตัดจน
แหลกย่อยน้อยปะปน…..ทุกชิ้นวนกรุ่นกลิ่นหอม
๏ เหล่าหลานลูกปลูกงาม…สั่งสอนความถ่อมนอบน้อม
เชิดชูความดีพร้อม….จิตใจย้อมห้อมรักล้น
๏ บ้างก็ตกทุกข์ยาก..ลำบากกระเสือกกระสน
มิคิดร้ายอับจน……ทำดีท้นทุกข์ทนฝ่า
๏ มิเป็นโจรทำชั่ว..มิทำมั่วพิจารณา
สติสัมปชัญญา……มิกล้าทำใฝ่ต่ำทราม
๏ ลูกหลานจักเลวดี…จักอยู่ที่ต้นแบบงาม
ดั่งจันทน์หอมทุกยาม…ข้ามเวลาข้ามทุกข์ทน ฯ
