ง า ม แ ล้ ง
มนุษย์เกิดมาเป็นส่วนหนึ่งของสรรพธรรมชาติ และสรรพชีวิต แต่โลกได้ค่อย ๆ เปลี่ยนแปลงไปจนจวนจะถึงจุดพลิกผันครั้งใหญ่ด้วยนํ้ามือมนุษย์
บนผิวเปลือกโลกที่ขีดเส้นพรมแดนเป็นรัฐชาติชื่อ “ประเทศไทย” นี้ มีความอุดมสมบูรณ์ยิ่งนัก โดยเฉพาะบริเวณบนแผ่นดินที่ราบสูงและตลอดแนวสองฝั่งแม่นํ้าโขง ซึ่งมีหลักฐานว่าสัตว์โลกเกิดอาศัยอยู่มาเป็นหมื่นล้านปี มีมนุษย์เกิดอาศัยมาเป็นพันหมื่นปีแล้ว
เรามีภูเขา ป่าไม้ แม่นํ้า ห้วยหนอง มีพื้นที่ชุ่มนํ้า ที่ราบลุ่มกว้างใหญ่ มีโคกเนิน มีทรัพย์ในดินและมีสินในนํ้า
เรามีฤดูกาลงดงาม ๓ ฤดู ฤดูแล้ง ฤดูฝนและฤดูหนาว ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนเหมาะเอื้อแก่วิถีดำรงเผ่าพันธุ์ของสิ่งมีชีวิตทั้งมวล
ฤดูแล้ง คือ การพักตากฆ่าเชื้อไม่พึงประสงค์ของผิวเนื้อดินด้วยพลังแสงแดด คนได้สงบนิ่งภายใน มีเวลาสร้างบ้านเรือนชุมชน และเตรียมอุปกรณ์เครื่องมือเพื่อทำการผลิต ฤดูฝน คือ การทำงานหว่านไถเพาะปลูกพืชพันธุ์ การหาอยู่หากิน ฤดูหนาว คือ สีสันผลิบานตระการตา ความสดใสรื่นเริงของชีวิต
ทุกฤดูกาลมีวัฏจักรสัมพัทธ์สัมพันธ์กันด้วยมวลธาตุแห่งดิน นํ้า ลม ไฟ ที่มีทั้งเกื้อกูลและเป็นห่วงโซ่อาหารแก่กัน
มวลเห็ดจะไม่มุดขึ้นจากดินถ้าไม่ระอุร้อน ยอดผักหวานป่งใบด้วยแดดกล้า ไข่มดแดงขาวโพลนเต็มรัง ดอกจานสีแดงแสดและดอกคูนเหลืองอุยฮุ่ย นั่นคือสัญญาณแห่งกาลแล้ง รวมถึงป่าเบญจพรรณผลัดใบไล่โทนสีใหม่เนียนสดใสจนยากที่จิตรกรจะผสมสีได้งามเท่า
มาเมื่อมนุษย์ตัดไม้ทำลายป่าจนเกือบเหี้ยนเตียน กั้นขังถมสายนํ้าจนจะหมดสิ้น ฤดูจึงแทบไม่เหลือกาลแห่งความงามตามธรรมชาติ
มนุษย์มีความโลภ ความหลง แต่มนุษย์ก็มีความสร้างสรรค์และเสียสละ อำนาจใฝ่ดีในตัวมนุษย์ได้ลงมือกระทำให้เห็นประจักษ์แล้ว ต้นไม้ปลูกเพาะขึ้นมาได้ ป่าสามารถฟื้นคืนในหนึ่งช่วงชีวิตของมนุษย์
หยุดตัดต้นไม้ทุกต้นเริ่มตั้งแต่วันนี้ ช่วยกันปลูกต้นไม้ให้เขียวชอุ่มแล้วเชื่อมร้อยต่อกันให้เป็นผืนป่าใหญ่ หยุดกักกั้นขังถมสายนํ้าทุกสาย ถ้าขุดฟื้นพัฒนาคืนมาได้ให้ลงมือทำ ทุ่มใช้งบประมาณจากภาษีประชาชนเท่าใหร่ก็คุ้มค่า เสริมด้วยภูมิปัญญาบรรพชนที่เลือกหาทำเลขุดสร้างบึงใหญ่ขึ้นในชุมชน และขุดสระหนองตามหัวไร่ปลายนาของบุคคล
รู้คุณแดดทุกลำแสง เก็บถนอมฝนจากฟ้าทุกเม็ด ศึกษาเรียนรู้จากปราชญ์โบราณ มุ่งมั่นเสริมวิสัยทัศน์และสร้างผลงานใหม่ ข้าราชการต้องเปี่ยมด้วยธรรมาภิบาล ประชาชนต้องเข้มแข็งเป็นตัวของตัวเอง โลกจึงงดงามตามธรรมดาธรรมชาติของมัน
เคลื่อนไหวทำงานด้วยสติ สูดเข้าผ่อนออกลมหายใจช้า ๆ ให้เต็มปอด เก็บรับสัมผัสความงามแล้งทุกรอบปีด้วยกายและใจของเราไว้ให้ได้ทั้งหมด.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
(ภาพประกอบโดย ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์)
